Γιώργος Διαγουρτάς
MSc ΟικονομικώνΕπιστημών
ΜΕΡΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟ
Μεταβολές
στο κόστος εργασίας, την παραγωγικότητα, και το μοναδιαίο κόστος εργασίας
Ένα
δεύτερο επιχείρημα των μνημονιακών
κυβερνήσεων της χώρας, των εγχώριων υποστηρικτών τους και των δανειστών
ήταν πως το εργασιακό κόστος στην χώρα, πριν την οικονομική κρίση του 2008,
ήταν ιδιαίτερα υψηλό και έπρεπε να μειωθεί για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα
της ελληνικής οικονομίας και σαν αποτέλεσμα αυτού να αυξηθούν οι εξαγωγές και
να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τη EUROSTAT (Γράφημα 1 ) ο
εκτιμώμενος μέσος ωριαίος μισθός στην Ελλάδα για το 2015 ήταν σχεδόν 11 ευρώ
όταν στην Ε.Ε. των 28 ήταν σχεδόν 19 ευρώ. Το σύνολο του μέσου ωριαίου εργασιακού
κόστους συμπεριλαμβανομένου και των εργοδοτικών εισφορών είναι 14,5 ευρώ πολύ
κοντά στην Πορτογαλία και την Μάλτα όταν στην Ε.Ε. είναι κοντά στα 25 ευρώ. Η
Ελλάδα είναι μία από τις 3 χώρες της ΕΕ (μαζί με Κύπρο και Ουγγαρία) που το
μέσο ωριαίο εργασιακό κόστος έχει μειωθεί από το 2012 (ψήφιση 2ου μνημονίου) .
Βέβαια έχει το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης 13,2%. (Πίνακας 1). Ενώ, παρά την
κυρίαρχη άποψη πως το μερίδιο των εργοδοτικών εισφορών στο εργασιακό κόστος
είναι ιδιαίτερα υψηλό στην Ελλάδα, τα στοιχεία δείχνουν πως βρίσκεται λίγο κάτω
από το μέσο όρο της Ε..Ε. (23,8% έναντι 24%).
Γράφημα
1 : Mέσο
ωριαίο κόστος εργασίας στην Ε.Ε.
Πίνακας
1: Μέσο ωριαίο κόστος εργασίας
Αποτέλεσμα
της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και της μείωσης του εργασιακού κόστους στη
χώρας μας ήταν και η πτώση της παραγωγικότητας τόσο ανά εργαζόμενο όσο και ανά
ώρα εργασίας (Πίνακας 2). Με έτος βάσης το 2010, η Ελλάδα είναι η χώρα με την
μεγαλύτερη πτώση στην παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο (8%) το 2014 σε σύγκριση με
το 2008, χρονιά της μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ακολουθεί η Κύπρος
και η Ιταλία με 5% και η Φιλανδία με
4%.Επίσης είναι μαζί με την Ιταλία τη Μάλτα και την Φιλανδία οι μοναδικές χώρες
στην Ε.Ε. με μειωμένη παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο το 2014 σε σύγκριση με το
2010.
Η
Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα με μείωση της παραγωγικότητας ανά ώρα εργασίας
στην Ε.Ε. στο 2014 σε σύγκριση με το 2010. Μάλιστα τα προσωρινά στοιχεία της
EUROSTAT για το 2015 εμφανίζουν νέα πτώση της παραγωγικότητας ανά εργαζόμενο
και ανά ώρα εργασίας (5% και 6% ανά εργαζόμενο και ανά ώρα εργασίας αντίστοιχα
σε σύγκριση με το 2010).[1]
Πίνακας
2 : Παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο και ανά ώρα εργασίας με έτος βάσης το 2010
Παρά
την σημαντική πτώση της παραγωγικότητας της εργασίας η μεγαλύτερη πτώση στο
εργασιακό κόστος έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του ονομαστικού μοναδιαίου
κόστους εργασίας (ο λόγος του εργασιακού κόστους ανά εργαζόμενο προς την
παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο) την περίοδο της εφαρμογής των μνημονίων, σύμφωνα
με τα στοιχεία της EUROSTAT (Πίνακας 3). Με εξαίρεση την Ιρλανδία (λόγω της
μεγάλης αύξησης στην παραγωγικότητα της εργασίας) η Ελλάδα παρουσιάζει την
μεγαλύτερη πτώση στο μοναδιαίο κόστος εργασίας στην Ε.Ε. το 2015 σε σύγκριση με
το 2010 (12,4%) . Παρά την μεγάλη μείωση του κόστους εργασίας η ελληνική
οικονομία δεν ανέκτησε την ανταγωνιστικότητα της καθώς ούτε οι εξαγωγές
αυξήθηκαν ούτε η ανεργία μειώνεται σε ανεκτά, για την κοινωνική συνοχή της
χώρας, επίπεδα.
Πίνακας
3
Ενδεικτικό
ως προς τα παραπάνω για την διανομή του εισοδήματος και την ανεργία στη χώρα
είναι το Γράφημα 10, από την Ετήσια Έκθεση της Ελληνικής Οικονομίας[2]
για το 2015 του ΙΝ.Ε. της ΓΣΕΕ που δείχνει πως η μεγάλη αύξηση της ανεργίας
συνδυάστηκε με μεγάλη πτώση του μέσου πραγματικού μισθού από το 2009 και
έπειτα. Όμως, παρά την μικρή μείωση της ανεργίας την διετία 2014-15 ο μέσος
μισθός εξακολουθεί να συμπιέζεται. Μάλιστα στο β και γ τρίμηνο του 2015
σημειώθηκαν μεγάλες μειώσεις στον πραγματικό μισθό (2,4% σε σύγκριση με το
αντίστοιχο διάστημα το 2014). Σε αυτό έχει συντελέσει, σύμφωνα με την έκθεση,
“τα προγράμματα προσαρμογής, η αύξηση της απασχόλησης σε κλάδους έντασης
εργασίας αλλά και η επέκταση της μερικής απασχόλησης και της απασχόλησης
ανειδίκευτων ή ημιδεικευμένων εργαζομένων». Επίσης, παρά τη μείωση της
παραγωγικότητας ανά εργαζόμενο κατά 6% την εξαετία 2010-2015, η μεγαλύτερη
μείωση του πραγματικού μισθού κατά 28,1% είχε ως αποτέλεσμα την μεγάλη πτώση
του μοναδιαίου κόστους εργασίας, με συνέπεια, τόσο στο σύνολο της οικονομίας
όσο και στον ιδιωτικό τομέα, το εισόδημα
της εργασίας ως ποσοστό της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας να υποχωρήσει
(Γράφημα 11). Γεγονός που δείχνει την μείωση της εργασιακής δύναμης, την διατήρηση
αν όχι αύξηση του περιθωρίου κερδοφορίας του κεφαλαίου (Γράφημα 12) και την
αύξηση του ποσοστού υπεραξίας (λόγος της
παραγωγικότητας προς το κόστος εργασίας)
Γράφημα
10
Γράφημα
11 Ποσοστό εισοδήματος της εργασίας στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία.
Σύμφωνα με τα παραπάνω τα
βασικά συμπεράσματα για τις επιπτώσεις της εφαρμογής στη χώρα μας των μνημονιακών πολιτικών όσων αφορά το
κόστος και την παραγωγικότητα της
εργασίας είναι πως :
1.
Η Ελλάδα είναι μία από τις 3 χώρες της ΕΕ
(μαζί με Κύπρο και Ουγγαρία) που το μέσο ωριαίο εργασιακό κόστος έχει μειωθεί
από το 2012 και έχει το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης 13,2%.
2.
Η Ελλάδα είναι η χώρα με την μεγαλύτερη
πτώση στην παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο στην ΕΕ (8%) το 2014 σε σύγκριση με το
2008
3.
Η
Ελλάδα παρουσιάζει την μεγαλύτερη πτώση στο μοναδιαίο κόστος εργασίας
στην Ε.Ε. το 2015 σε σύγκριση με το 2010 (12,4%)
4.
Μειώνεται το μερίδιο της εργασιακής δύναμης
στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στη χώρα μας από το 2010 και μετά , με
συνέπεια το κεφάλαιο να αυξάνει το μερίδιο του (περιθώριο κέρδους) στην «πίτα»
της παραγωγής (ΑΕΠ)
5.
Παρά την μικρή μείωση της ανεργίας την
διετία 2014-15 ο μέσος μισθός εξακολουθεί να συμπιέζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου