Tο φαρμακευτικό παράλογο σε νέες περιπέτειες

Βουτυράκη Μαρία

Φαρμακοποιός

Το σκάνδαλο της εταιρείας Νovartis, όσα έχουν και όσα δεν έχουν αποκαλυφθεί, είναι μια απλή απόδειξη της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς με τον τρόπο που αυτή στις μέρες μας διεκδικεί την επιβολή των νόμων της στην πολιτική και την κοινωνία! Για όσους γνωρίζουν τι γίνεται στο χώρο του φαρμάκου, είναι τουλάχιστον αστείο το γεγονός, ότι συζητείται η συγκεκριμένη κατάσταση και οι αποκαλύψεις σαν πρωτάκουστο από έκπληκτους δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες.

Αν κανείς ψάξει τη σελίδα του FDA του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων, θα διαπιστώσει τα πρόστιμα που έχει επιβάλει (άλλο θέμα αν έχουν εισπραχθεί) σε διάφορες εταιρείες για διάφορους λόγους, μέσα σε αυτούς και η πολιτική προώθησης των φαρμάκων.

Τι φταίει όμως και όλες οι χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες με φαινόμενα διαφθοράς, τα οποία ποτέ τελικά δεν καταφέρνει κανείς να εξαλείψει; Μα είναι η λειτουργιά του καπιταλισμού, ακόμα πιο σωστά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, τον οποίο ζούμε όλοι μαζί χαρούμενοι από τη δεκαετία του 1990 και μετά.

Η τρέχουσα λοιπόν άποψη είναι, ότι οι εταιρείες βρίσκονται σε θέση να κρίνον την ερευνητική δουλειά των πανεπιστημίων, τα οποία σε όλο τον κόσμο σχεδόν είναι ιδιωτικά και επομένως βασίζονται στη χρηματοδότηση των ερευνητικών τους προγραμμάτων από εταιρείες τύπου ΝOVARTIS.

Πρακτικά για να μην μασάμε τα λόγια μας, η έρευνα σήμερα είναι «κατά παραγγελία» των μεγάλων «παικτών», γι’ αυτό και πολλές φορές θα δούμε να ερευνώνται φαρμακευτικές δράσεις ουσιών που έχουν πολύ περιορισμένο πληθυσμιακό ενδιαφέρον για πολύ σπάνιες παθήσεις, και βέβαια πολύ ακριβές με αντάλλαγμα την πνευματική ιδιοκτησία των αποτελεσμάτων.

Ταυτόχρονα να θυμηθούμε, ότι από τη δεκαετία του 1980 και μετά ξεκίνησε η συγχώνευση των φαρμακευτικών εταιρειών με αμείωτους ρυθμούς. Οδηγηθήκαμε, λοιπόν, σε εταιρείες μαμούθ και η αγορά του φαρμάκου (η οποία εκ των πραγμάτων είναι μια ευαίσθητη αγορά) μετατράπηκε σε ένα σκληρό ολιγοπώλιο.

Άμεση συνέπεια είναι ένα γαϊτανάκι χρηματοδοτήσεων, «άσπρων» και «μαύρων», του ερευνητικού προσωπικού αρχικά, του πολιτικού προσωπικού στη συνέχεια, ώστε να μπορέσει να εγκριθεί η κυκλοφορία ενός φαρμάκου όσο πιο γρήγορα γίνεται (σε εξαιρετικές περιπτώσεις και με μη ασφαλή αποτελέσματα έχουμε δει αρκετές φορές να αποσύρεται ένα φάρμακο τον πρώτο κιόλας χρόνο της κυκλοφορίας του). Στη συνέχεια των πανεπιστημιακών γιατρών, ώστε να παρουσιαστεί με το απαραίτητο επιστημονικό κύρος σε κάποια συνέδρια και τέλος των απλών γιατρών, ώστε να συνταγογραφηθεί. Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε, ότι αυτή η διαδικασία δεν γίνεται μόνο από τη ΝOVARTIS, αλλά με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν όλες οι μεγάλες εταιρείες, (εξ άλλου δεν είναι και πολλές όπως είπαμε,) και φυσικά αυτή η κατάσταση  δεν απαξιώνει τα φάρμακα μιας εταιρείας ούτε και τους γιατρούς στο σύνολό τους!

Το αποτέλεσμα είναι να επιβαρύνεται η φαρμακευτική δαπάνη, παρά τα όσα αντίθετα λέγονται, όμως προκειμένου το αφήγημα της μείωσης της δαπάνης να συνεχίσει να υφίσταται, αφαιρούμε π.χ. από τη συνταγογράφηση κάθε απλό βιταμινούχο σκεύασμα, η κάθε απλό παυσίπονο και σιρόπι για το βήχα, που χρησιμοποιεί όλος ανεξαιρέτως ο πληθυσμός. Με αυτό τον τρόπο έχουμε και την πίτα ολόκληρη και -φαινομενικά- το σκύλο χορτάτο! Τεχνηέντως μιλάμε για τη μείωση της δημόσιας  φαρμακευτικής δαπάνης (ΕΟΠΥΥ, νοσοκομεία) αλλά κανείς δεν μιλά για την τρομακτική αύξηση της ιδιωτικής φαρμακευτικής δαπάνης που καλείται κάθε πολίτης να καταβάλλει από την τσέπη του με όλα τα σκευάσματα που χαρακτηρίστηκαν ως ΜΗΣΥΦΑ δηλαδή ΜΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, των οποίων η τιμή εκτινάσσεται στα ύψη μιας και σταματά να είναι κρατικά ελεγχόμενη.

Όμως, όσο ακλουθούμε τη λογική ότι «το φάρμακο είναι εμπόρευμα», αυτή η κατάσταση θα βυσσοδομεί και θα βρισκόμαστε ξανά και ξανά «έκπληκτοι» μπροστά στα φαινόμενα διαφθοράς, για να έχουν δουλειά οι κατά βάση πληρωμένοι δημοσιογράφοι, από τις ίδιες εταιρείες!

IT'S CAPITALISM, YOU STUPID!!