Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

H ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ…

Κυριάκος Σκιαθάς 
Εκπαιδευτικός-σύμβουλος εκπαίδευσης 

Η Δημόσια εκπαίδευση νοσεί
Η οικονομική κρίση η οποία τα τελευταία χρόνια ρημάζει τα παραγωγικά στρώματα της χώρας μας, μετατρέπεται στα χέρια του παγκόσμιου κεφαλαίου σε καθοριστικό εργαλείο χειραγώγησης της ελληνικής κοινωνίας. Απώτερος σκοπός όλων αυτών είναι να πληγεί ο σημαντικότερος και ταυτοχρόνως, ο βασικότερος πυλώνας ανάπτυξης του ελληνικού πολιτισμού, η παιδεία του λαού. Πάντοτε η καθυπόταξη της παιδείας μιας χώρας αποτελούσε ιδιαίτερης σημασίας ζητούμενο για την ίδια την κυρίαρχη πολιτική.
Μια δημόσια παιδεία, η οποία ομολογουμένως νοσεί αρκετά χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα να περιμένουν ακόμα οι σύγχρονοι ελληνοπαίδες να δικαιωθούν τα οράματα της γενιάς του 1-1-4 του Πολυτεχνείου του ᾿73, των αγώνων για ακηδεμόνευτη και ελεύθερη γνώση. Συγχρόνως, όμως, όλα αυτά τα χρόνια μπολιάζεται ο χώρος της παιδείας με περισσή υποκρισία, χωρίς ο ίδιος να αποτελεί εξαίρεση στην ήδη μολυσμένη ελληνική κοινωνία. Μετά από το 1974 η εκπαίδευση αποτέλεσε αντικείμενο λαϊκισμού και ευχολογίων από τη μεριά των πολιτικών. Ενώ την ίδια στιγμή μεγάλο ποσοστό απ’ αυτούς (αν όχι όλων) δεν έκαναν χρήση για τα δικά τους παιδιά της δημόσιας παιδείας που ευαγγελίζονταν. Στρατιές πολιτικών ακόμη και σήμερα μορφώνουν τα παιδιά τους στα παράνομα ιδιαίτερα, στα ιδιωτικά σχολεία, στα κολλέγια και στα φημισμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού.


Η υπερδιόγκωση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
Εκμεταλλεύτηκαν «οι σωτήρες του έθνους» το γεγονός ότι οι ελληνικές οικογένειες παλεύουν τα τελευταία σαράντα χρόνια με κάθε μέσο και τρόπο να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Πράγματι, η ζήτηση για σπουδές βρίσκεται πολύ ψηλά στο σύστημα αξιών της ελληνικής οικογένειας. Έτσι, άρχισαν να δημιουργούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ελέω ευρωπαϊκών κονδυλίων, νέα Πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ εφαρμόζοντας το δόγμα «κάθε πόλη και τμήμα της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Για την αλήθεια, το χρονικό διάστημα 1999-2009 ιδρύθηκαν περίπου 100 νέα Πανεπιστημιακά και Τεχνολογικά τμήματα, μια αύξηση του 20%. Οδηγήθηκε, έτσι, νομοτελειακά η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση σε τροχιά αποδόμησης. Έλλειψη χρηματοδότησης και υποδομών, υπερπληθυσμός, κομματισμός, κακοδιαχείριση, εσωστρέφεια, στρεβλή ανάπτυξη, αδιαφορία, δημιούργησαν ένα πλαίσιο απαξίωσης των ελληνικών ΑΕΙ, σε μία εποχή που στο σύνολό της η εκπαίδευση και η κοινωνία της γνώσης θεωρείται η ατμομηχανή της ανάπτυξης.

Οι υπεύθυνοι για την κατάντια της εκπαίδευσης
Δεν συνέβησαν όμως και λίγα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τα οποία συνάμα δυσφήμησαν αφόρητα το δημόσιο σχολείο και τις εκπαιδευτικές του υπηρεσίες και δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Παράλληλα, όμως, γεννιούνται δύο ερωτήματα. Είναι δυνατό σε μια χώρα με σχεδόν 120.000 εκπαιδευτικούς στις δύο πρώτες βαθμίδες της, που αντιστοιχούν σε 1.600.000 περίπου μαθητές, μία από τις καλύτερες αναλογίες εκπαιδευτικού - μαθητή σε παγκόσμιο επίπεδο, να μην υπάρχει η θεμιτή βασική εκπαίδευση; Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό το αποτέλεσμα; Κάποιοι καλοθελητές θα τρέξουν να απαντήσουν και να δείξουν ως αίτιους αυτού του εκπαιδευτικού μακελειού τα ίδια του τα θύματα, δηλαδή τους δασκάλους -καθηγητές και τους μαθητές. Επειδή πρέπει να ακολουθηθεί εδώ η μοδάτη ρήση «δεν κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί» είναι φανερό, ότι στην εξίσωση της εκπαιδευτικής διεργασίας ευθύνη για το αποτέλεσμα του προϊόντος έχουν όλα τα μέλη που συμμετέχουν. Μόνο που ο μαθητής εκπαιδεύεται σε όσα του μαθαίνουν και ο εκπαιδευτικός διδάσκει τα προγράμματα που τον εντέλουν να εφαρμόσει.
Ποια είναι λοιπόν η ευθύνη αυτών των παραγόντων του εκπαιδευτικού έργου:
·         Στο άδειασμα των ταμείων των ανώτατων ιδρυμάτων την παραμονή της έναρξης του PSI τον Οκτώβριο του 2012, που οδήγησε τη μετατροπή του πλούτου τους σε ομόλογα με συνολικές απώλειες της χρηματικής τους δύναμης, που άγγιξαν περίπου τα 250.000.000 ευρώ.
·         Στο γεγονός ότι η φετινή σχολική χρονιά ξεκίνησε με 20.000 εκπαιδευτικά κενά σ’ όλη τη χώρα, επειδή όχι εγκαίρως κατατέθηκε η εγκύκλιος για τους αναπληρωτές;
·         Στην «αθέτηση» της τελευταίας εξαγγελίας του υπουργού παιδείας για 20.000 διορισμούς στην εκπαίδευση τα δύο επόμενα χρόνια, όταν για τις αμοιβές των αναπληρωτών φέτος θα χρησιμοποιηθούν 150.000.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ και απομένουν προς χρήση από το ίδιο ταμείο για την κάλυψη ανάλογων εκπαιδευτικών αναγκών για τις επόμενες σχολικές χρονιές «μόνο» 190.000.000 ευρώ.
·         Στην Σεπτεμβριανή άστοχη επιβολή του Φ.Π.Α. 23% στις εκπαιδευτικές υπηρεσίες και τη σύγκριση του εκπαιδευτικού έργου με το βοδινό κρέας. Ενέργεια που στοίχισε μέχρι την απόσυρση της εκτός των άλλων και στην προετοιμασία πολλών υποψηφίων για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γεγονός που θα καταγράψουν και θα αναδείξουν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών του 2016.
·         Στο γεγονός ότι την αυγή του 21ου αιώνα, στην εποχή της διαστημικής τεχνολογίας, τον Φεβρουάριο του 2016, 9.930 φοιτητές (ο αριθμός όλων των κατηγοριών ξεπερνά τις 10.000) περιμένουν να οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα των μετεγγραφών. Κατάφεραν να μετεγγραφούν μόνο 4.534 με τη διαδικασία των μοριοδοτούμενων κριτηρίων. Μόλις στα τέλη Ιανουαρίου 2016 με την απόφαση 12749/21/1/2016 (ΦΕΚ Β΄112) το υπουργείο Παιδείας προσπάθησε να θεραπεύσει τον αριθμό των εκατοντάδων ενστάσεων και να συμπληρώσει τις 2.508 κενές θέσεις που προέκυψαν από τη μάλλον άστοχη διαδικασία που εφαρμόστηκε και στο δια ταύτα χάθηκε και το δεύτερο ακαδημαϊκό εξάμηνο για τα παιδιά του λαού.
·         Στην αποκάλυψη της προέδρου του Ινστιτούτου Prolepsis ότι 260.000 μαθητές περίπου το 1/6 του ελληνικού μαθητικού πληθυσμού, αντιμετωπίζουν πρόβλημα σίτισης. Για τις 2.000 και πλέον αιτήσεις σχολικών μονάδων για συμμετοχή σε αντίστοιχο πρόγραμμα σίτισης γεγονός που πρέπει επιτέλους να προβληματίσει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία για τα πάθη των Ελλήνων μαθητών.



Ανάλαφρες προτάσεις για τη Δημόσια παιδεία
Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στη φτωχοποιημένη και ρημαγμένη ελληνική εκπαίδευση, ακούγονται προτάσεις από τους τρανούς της ελληνικής πολιτείας που μηχανεύουν τα μυαλά του λαού: Ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια σε 6 χρόνια. Δίδακτρα στα δημόσια σχολεία και επαναξιολόγηση όσων εκπαιδευτικών διορίστηκαν την τελευταία 15ετία. Κριτήριο η γλωσσομάθεια για την εισαγωγή των υποψηφίων στα ΑΕΙ και η κορυφαία πρόταση: «Για να διασώσουμε την εκπαίδευση πρέπει να τη μεταρρυθμίσουμε». Ταυτοχρόνως, ακούγεται και η παροιμία από την ελληνίδα γιαγιά που τρέμει για την μόρφωση των εγγονών της: «Όλα τα ᾿χε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε». Φοβάται η υπερήφανη Ελληνίδα μην κακοπάθουν οι απόγονοί της από την υποκρισία των σημαντικών της σημερινής κοινωνίας. Αυτών που επέβαλαν πρόστιμο 200 ευρώ σ’ έναν ακούσιο γάιδαρο – διαδηλωτή για παρακώλυση της συγκοινωνίας, όταν σύγκαιρα ολόκληρη η χώρα είναι αποκλεισμένη από τα τρακτέρ των αγροτών.

Εθνικοί διάλογοι για την παιδεία
Κρατάει χρόνια η κολόνια των εθνικών διαλόγων για την παιδεία. Ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης το Μάιο του 1986, ο Γεώργιος Σουφλιάς το Μάρτιο του 1991, ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου το 1995 (θεσμοθέτησε το Εθνικό Συμβούλιο για την Παιδεία), η Μαριέττα Γιαννάκου τον Ιανουάριο του 2005, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος τον Ιανουάριο του 2009 και τελευταία το 2015 ο Νικόλαος Φίλης, εγκαινίασαν εθνικούς διαλόγους για την παιδεία. Όλοι αυτοί οι διάλογοι ήταν και είναι πάντοτε προσχηματικοί, υποκριτικοί και τα συμπεράσματα τους προαποφασισμένα. Αποτελούν τακτικές της κυρίαρχης πολιτικής, που σκοπό έχουν να νομιμοποιήσουν και να εφαρμόσουν πρακτικές που βρίσκουν αντιδράσεις μέσα στην κοινωνία. Η δυνατότητα ελέγχου των κοινωνικών αντιστάσεων και η προσδόκιμη συναίνεση γύρω από τα κυρίαρχα ζητήματα της εφαρμόσιμης κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής, λειαίνουν σημαντικά τις αντιδράσεις στο κυβερνητικό έργο. Ποιος καλόπιστος Έλληνας δεν θα προβληματιστεί για τα αποτελέσματα του τελευταίου εθνικού διαλόγου, αν ξέρει ότι στα 36 μέλη της επιτροπής υπάρχει μόνο ένας συνδικαλιστής καθηγητής και ένας δάσκαλος, ενώ τα υπόλοιπα μέλη είναι καθηγητές πανεπιστημίων και πρόεδροι διαφόρων επιτροπών. Το ερώτημα είναι μεγάλο. Ποιοι θα συζητήσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση;

Η παρουσία της ομάδας REN
Γνωρίζει ο καλόπιστος ψηφοφόρος ότι ύστερα απ’ αυτούς τους τρανταχτούς αποκλεισμούς των εκπαιδευτικών, γίνονται δεκτές προς συζήτηση στην επιτροπή οι προτάσεις της αυτοαποκαλούμενης ομάδας REN (Reform Education Now); Μιας ομάδας 6 πρωτοετών φοιτητών, οι οποίοι είχαν κληθεί να συμμετάσχουν στην 2η συζήτηση στις 19/1/2016 του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία στο Αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Παστέρ. Το θέμα της εισήγησής τους ήταν το εξής: «Έχοντας την εμπειρία του ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης, μια ομάδα νέων προτείνει αλλαγές και προβάλλει την ανάγκη δόμησης ενός νέου εκπαιδευτικού μοντέλου». Ανάμεσα στις πολλές προτάσεις της ομάδας καταγράφονται η πλήρης κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών, ο περιορισμός της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών, η συμμετοχή των σχολείων σε παρελάσεις μετά από γενικές συνελεύσεις. Ακόμη, προτείνουν συνταγματικές αλλαγές, που θα προβλέπουν ότι «το κράτος απαγορεύεται να χαράσσει πολιτική εκπαίδευσης και μόρφωσης με βάση φιλοσοφικές, αισθητικές, ιδεολογικές και θρησκευτικές αρχές» καθώς και η κορυφαία αντικατάσταση της λέξης «Έλληνες» με την έκφραση «μόνιμοι και νόμιμοι κάτοικοι της Ελλάδος». Για την ιστορία, ύστερα από τη «θύελλα» αντιδράσεων που προκάλεσαν οι προτάσεις της, η εν λόγω ομάδα απείχε «αυτοβούλως» από το Διάλογο.

Τα μελλούμενα της εκπαίδευσης
Η συγκρότηση από τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής Κώστα Γαβρόγλου των δύο επιτροπών και των υποεπιτροπών, στις οποίες θα συζητηθεί και θα διαμορφωθεί το πλαίσιο των όποιων αλλαγών και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης μέσα στο Μάρτιο, προμαντεύει εκπλήξεις που θα συνοδευτούν με αναταραχές στο χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης. Οι χωρίς συζήτηση, από τους ενδιαφερόμενους φορείς της εκπαίδευσης, αλλαγές που θα παρουσιαστούν, θα αποκαλύψουν τί πρόκειται να συμβεί στο σύγχρονο ελληνικό εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Οι όποιες ανακοινώσεις σχετικά με την συγχώνευση σχολικών μονάδων και την κατάργηση τεχνολογικών και ίσως πανεπιστημιακών τμημάτων θα αναδείξει ακόμη περισσότερο το μελλούμενο ταξικό χαρακτήρα της, καθοδηγούμενης από την Ευρώπη, ελληνικής εκπαίδευσης. Η ανακοίνωση του αριθμού εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 θα γκρεμίσει τις μάσκες της υποκρισίας για την παιδεία του λαού. Θα κάνει φανερό τον τελικό στόχο της άρχουσας τάξης για τη δημιουργία ανώτατων σχολών με συγκεκριμένη ανθρωπογεωγραφία. Στις περιζήτητες σχολές (Ιατρικές, Νομικές, Μηχανικών) το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών θα πρέπει να ανήκει στα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα της κοινωνίας, ενώ στα ΑΕΙ χαμηλής επαγγελματικής προοπτικής και στα ΑΤΕΙ θα εισάγονται φοιτητές με αγροτική και εργατική καταγωγή.

Το εξεταστικό σύστημα ο προπομπός των εξελίξεων
Η ανάδειξη του εξεταστικού συστήματος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ως κορυφαίο ζήτημα στην ελληνική εκπαίδευση την Άνοιξη του 2016, θα προσπαθήσει να παραπλανήσει για μία ακόμη φορά την «πεινασμένη» ελληνική κοινωνία για γνώση. Τα επικαιροποιημένα προβλήματα του φορολογικού, ασφαλιστικού, προσφυγικού, που δικαιολογημένα την ταλανίζουν, δεν θα σταθούν σωσίβιο-ανάχωμα στην όποια κυβερνητική πολιτική απέναντι στις έντονες αντιπαραθέσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας. Ο εκπαιδευτικός Αρμαγεδδών που έρχεται, για τον οποίο θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά κατά τη διάρκεια του 2016, θα καταδείξει με τον καλύτερο τρόπο την νεοκαπιταλιστική στόχευση της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας για άκρατη ρατσιστική, ταξική εκπαίδευση. Η (Ε)λληνική (Δ)ημόσια (Ε)κπαίδευση δεν θα αποτελεί, πλέον, αγαθό που θα αφορά το σύνολο των νεοελλήνων, υποθηκευμένη όπως θα είναι στις βουλές των ισχυρών.
  

Τα λόγια του Ιωάννη Καποδίστρια επίκαιρα παρά ποτέ

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι «τρανοί» και «σημαντικοί» της χώρας δεν έκαναν ποτέ κτήμα τους τα λόγια του κορυφαίου, παγκοσμίως, διπλωμάτη, εμπνευσμένου μεταρρυθμιστή, άξιου Έλληνα Κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος έλεγε τον Οκτώβριο του 1827 (περίπου 190 χρόνια πριν): «… Ἄν ἡ παροῦσα γενεὰ δὲν ἐνισχυθῆ δι’ ἀνθρώπων μορφωθέντων ἐν ἀρίστω σχολείῳ, ἰδίως κατὰ τοὺς κανόνας τῆς ἁγίας ἡμῶν θρησκείας καὶ τῶν ἠθῶν ἡμῶν, ἀμφιβάλλω ὅτι θὰ δυνηθῆ να καταστῆ ἀξία τοῦ προορισμοῦ [της]…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου