ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ

Παναγιώτης Ανδρ. Κουνάβης

To Μάρτιο του 1919 ο Μουσολίνι βαφτίζει το κίνημά του φασιστικό, σε μία συγκέντρωση των οπαδών του στο Μιλάνο. Ένα γεγονός που θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας πορείας με πανευρωπαϊκές διαστάσεις, αλλά και τραγικές συνέπειες για τους λαούς. Ήταν η ιδεολογία που έπλασε τη σκοτεινή πλευρά της Ευρωπαϊκής ηπείρου, που σε συνδυασμό με την αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και την άνοδο των ναζί στην εξουσία, αιματοκύλισε τον κόσμο με εκατομμύρια θύματα. Με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο φασισμός μπορεί να νικήθηκε, αλλά δεν πέθανε. Τα τελευταία χρόνια, η άνοδός του μαζί με την οικονομική κρίση είναι γεγονός, το «αυγό του φιδιού» εκκολάπτεται και σκάει όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.

Μπορεί η μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να οικοδόμησε μία Ευρώπη με κατακτήσεις και δικαιώματα για τους λαούς της, όμως, η οικονομική κρίση που ξέσπασε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την αντιμετώπισή της, οδηγούν στην αφαίρεση αυτών των κατακτήσεων στο όνομα της επίλυσής της. Θα μπορέσουν οι λαοί να ανακτήσουν τις κατακτήσεις τους; Φτάνει η ιστορική μνήμη μόνο να αποτρέψει εξελίξεις, που θα οδηγήσουν στην επάνοδο του φασισμού και την επικράτηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας; Τι μπορεί να αναχαιτίσει την άνοδο της ακροδεξιάς σε μία σειρά από χώρες όπως στην Ουκρανία, στη Γαλλία και στη χώρα μας; Η συζήτηση έχει ανοίξει ούτως ή άλλως.

Η μάχη ενάντια στο φασισμό περνά υποχρεωτικά από την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Ως προϊόν της κρίσης και της παρακμής του καπιταλισμού, ο σύγχρονος φασισμός πλήττει πρώτα απ’ όλα τα πιο ευάλωτα τμήματα της εργατικής τάξης. Οι εργαζόμενοι και οι λαοί αν δεν κατανοήσουν το παρελθόν, δεν θα μπορέσουν να αποτρέψουν την αφαίρεση ιστορικών κατακτήσεών τους και την αναβίωση φαντασμάτων. Ο φασισμός αποκτά υπόβαθρο όταν υπάρχει αβεβαιότητα, δυσαρέσκεια και σιωπή, όταν στα προβλήματα, που δήθεν απαντά, απουσιάζει η ιδεολογία και υπάρχει άρνηση των πνευματικών αξιών. Η τέχνη έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και της ανθρώπινης δραστηριότητας
που αποτελούν με τη σειρά τους το ερέθισμα του καλλιτέχνη. Τι πιστεύετε πως είναι ο καλλιτέχνης; Ρώτησαν κάποτε τον Pablo Picasso; «Ένας ανόητος ο οποίος έχει απλά μάτια αν είναι ζωγράφος ή αυτιά αν είναι μουσικός; Αντίθετα, την ίδια στιγμή είναι ένα πολιτικό ον, το οποίο διαρκώς ανταποκρίνεται σε σπαραξικάρδια, φλογερά ή χαρούμενα γεγονότα και απέναντι στα οποία παίρνει θέση με ποικίλους τρόπους. Όχι, η ζωγραφική δεν γίνεται για να διακοσμεί διαμερίσματα. Είναι ένα εργαλείο πολέμου για να επιτίθεται, αλλά και να αμύνεται ενάντια στον εχθρό».

Guernica Pablo Picasso

Ο πίνακας παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού την ίδια χρονιά και αρχικά εισέπραξε αρνητικές κριτικές. Ύστερα, όμως, αναγνωρίστηκε η καλλιτεχνική του αξία και μάλιστα έγινε σύμβολο του αγώνα των δημοκρατών ενάντια στο φασισμό.

Η έβδομη τέχνη όπως είναι φυσικό, δεν θα μπορούσε να σταθεί απαθής στο φαινόμενο του φασισμού και να μην προσπαθήσει να το αποτυπώσει και να το σχολιάσει με το δικό της τρόπο. Άλλωστε η ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία «Ο μεγάλος δικτάτωρ» σίγουρα σήμερα θα μπορούσε να εκφωνηθεί ξανά με τα ίδια λόγια:

......" Στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη, ας ενωθούμε! Ας αγωνιστούμε για ένα καινούργιο κόσμο, με ευκαιρίες και δουλειά για όλους, μέλλον για τους νέους, ασφάλεια για τους ηλικιωμένους.
Με αυτές τις υποσχέσεις, οι αγροίκοι πήραν την εξουσία. Αλλά είπαν ψέμματα! Δεν κράτησαν το λόγο τους! Ποτέ δεν θα το κάνουν! Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τον εαυτό τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό. Ο αγώνας μας είναι να κάνουμε πράξη αυτές τις υποσχέσεις! Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία.
Ας αγωνιστούμε για ένα κόσμο δικαίου, όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα φέρουν ευτυχία σε όλους! "........

Οι προτάσεις που ακολουθούν δεν φιλοδοξούν, ασφαλώς, να αποτελέσουν πλήρη κατάλογο

ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Παναγιώτης Ρέκκας
Πρόεδρος της Ένωσης
Νέων Αγροτών Αχαΐας*

Μέσα στα χρόνια των μνημονίων, η πρωτογενής παραγωγή ήταν η μόνη που δεν μείωσε την απασχόληση ενώ αύξησε το ποσοστό συμμετοχής της στο ΑΕΠ! Με την εμφάνιση της κρίσης, οι αγροί άρχισαν να προσελκύουν νέο κόσμο από τις πόλεις που μπροστά στο φάσμα της ανεργίας και της φτώχειας, βρήκε ξανά στη γη τη δυνατότητα να παράγει και να επιβιώσει.

Oι συνθήκες όμως για τους νέους αγρότες και Δυτικής Αχαΐας δεν είναι οι ιδανικότερες.Μέσα σε ένα περιβάλλον που η ανάπτυξη του πρωτόγεννους τομέα είναι επιτακτική για την ανάπτυξη της χώρας το αγροτικό επάγγελμα μετά από 5 χρόνια δεν είναι επαρκώς προσδιορισμένο.Ενώ για την άσκηση επαγγέλματος του ηλεκτρολόγου και υδραυλικού για παράδειγμα απαιτείται εκπαίδευση, πιστοποίηση γνώσεων και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, στον αγροτικό τομέα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι νέοι αγρότες του 2009, εκπαιδευτήκαν και μετά από 5 χρόνια τους είπαν πως να καλλιεργήσουν.Σε μια χώρα με 6% νέους αγρότες και με 65% αγρότες πάνω από 55 χρονών, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: όταν σε 10 χρόνια που θα φύγουν από το επάγγελμα οι άνω των 55 ετών, ποιος θα ταΐσει τη χώρα;

Η επιλογή από ένα νέο να ασκήσει το επάγγελμα του αγρότη δεν είναι απλά μια επαγγελματική επιλογή, η αγροτική εργασία είναι τρόπος ζωής.Ενώ στον αστικό χώρο τα επαγγέλματα είναι 8ωρης και 5νθημερης απασχόλησης, τα αγροτικά επαγγέλματα απαιτούν διαθεσιμότητα 24ωρη και 7ημερη (πχ.κτηνοτρόφος).Μπροστά στην πολυετή κυβερνητική αδιαφορία και τις επιπτώσεις των μνημονίων, η μικρομεσαία πρωτογενής παραγωγή – οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι, θα πρέπει να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος στην δύσκολη προσπάθεια για την ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Όμως απουσιάζει ο σωστός προσανατολισμός.

Η σύσταση και η λειτουργία συνεταιρισμών πρέπει να αποκτήσει νέο ουσιαστικό και αποτελεσματικό περιεχόμενο. Να μπορούν οι νέοι αγρότες, να έχουν όλα εκείνα τα εφόδια της πληροφορίας και επικοινωνίας που τους αφορούν, γύρω από τις εξελίξεις στον κλάδο τους και τη παραγωγής τους.Να δημιουργούν αποτελεσματικά, δημιουργικά, ανταγωνιστικά. Να διεκδικούν συλλογικά.Απαιτείται ο σχεδιασμός εκείνος ο οποίος, θα επιτρέψει στη νέα γενιά να εισέλθει στην αγροτική παραγωγή με όρους ανταγωνιστικούς.Η διπλή και άδικη φορολόγηση των χωραφιών μας, το κλίμα αβεβαιότητας, με τη πολιτική προπαγάνδα για τους αγρότες να διαιωνίζεται και συν το χρόνο να χειροτερεύει, η έλλειψη συμμετοχής των νέων για τη καθοριστική διαμόρφωση των θεμάτων τους, διστυχώς δεν δημιουργούν θετικές σκέψεις για το μέλλον τους.

Τέλος, η άρδευση του κάμπου της Δυτικής Αχαΐας από το φράγμα του Πηνειού, είναι ένα έργο που θα αναζωογονήσει τον κάμπο μας και θα δώσει ώθηση στην κτηνοτροφία και την αγροτική παραγωγή της Δυτικής Αχαΐας, ένα αίτημα χρόνων που απαιτεί υλοποίηση χωρίς αναβολές.

*Ο Παναγιώτης Ρέκκας αποφάσισε πριν μερικά χρόνια να δημιουργήσει στο τόπο του. Σήμερα έχει μαζί με τον αδελφό του κτηνοτροφική μονάδα στα Καραίικα Αχαΐας.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΗΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ:Ι. Πόρτες

Νίκη Ράλλη – Ιωάννης Μόσχος

Αρχαιολόγοι

Ο αρχαιολογικός χώρος των Πορτών βρίσκεται στην ορεινή Δυμαία χώρα, στο νότιο τμήμα του Σανταμεριάνικου όρους, που οι αρχαίοι ονόμαζαν Σκόλλι. Ο σκόλλυς κατά τον Ησύχιο Αλεξανδρέα είναι η «κορυφὴ ἡ καταλελειμμένη τῶν τριχῶν». Όμως, το βουνό είναι βραχώδες και δεν διατηρεί βλάστηση, ώστε μάλλον η ονομασία αποδόθηκε κατ’ ευφημισμό. Είναι εξίσου πιθανό το όνομα να αποδίδει τη μακρόθεν όψη των κορυφών, οι βαθιές χαράδρες των οποίων δημιουργούν έντονες σκιάσεις, παρόμοιες προς κυματιζόμενους πλοκάμους κόμης. Ανάλογο είναι το τοπωνύμιο Τούφες που φέρει μία από τις κορυφές του Παναχαϊκού.

Οι κορυφές του βουνού είναι ελεύθερες από όλες τις πλευρές, καθώς ορθώνεται μακριά από το μεγάλο ορεινό όγκο του Ερύμανθου και σε αρκετά μεγαλύτερο ύψος από τις μακρόστενες λοφοσειρές του Κομποβουνίου και της Μόβρης. Αυτή η γεωμορφολογική παράθεση των ορεινών όγκων της δυτικής Αχαΐας έχει ως αποτέλεσμα η Σκόλλις να είναι ορατή από τα παράλια της βορειοδυτικής Πελοποννήσου και της Αιτωλίας και από το κεντρικό Ιόνιο. Επομένως, το βουνό αποτελεί το εξαιρετικό διακριτό τμήμα της γεωγραφικής περιοχής και η παρουσία του εκεί πρέπει να είχε διαχρονικά ιδιαίτερη σημασία στην αναγνωρισιμότητά της.

Το νότιο άκρο του βουνού, που ονομάζεται και Πορταϊκό ή Πορτοβούνι, αποτελούσε στην αρχαιότητα στρατηγικό κομβικό σημείο, από το οποίο περνούσε υποχρεωτικά ένας βασικός χερσαίος άξονας, που σε τοπικό επίπεδο συνέδεε τη βόρεια Ηλεία με τη δυτική Αχαΐα. Αποτελούσε, όμως, τμήμα ενός ευρύτερου δικτύου, που βρισκόταν σε πλήρη χρήση τουλάχιστον από τη μυκηναϊκή περίοδο και εξασφάλιζε την επικοινωνία της Κεντρικής και της Στερεάς Ελλάδας με τη δυτική Πελοπόννησο, μέσω του Κορινθιακού κόλπου.

Αυτή ακριβώς η αξία του χώρου στον έλεγχο των χερσαίων διαδρομών και των ορεινών περασμάτων ήταν η βασική αιτία της εγκατάστασης ανθρώπινων ομάδων από τα προϊστορικά χρόνια. Παρότι η περιοχή είναι ορεινή, ο χερσαίος άξονας και οι διακλαδώσεις του απομάκρυναν την απομόνωση. Τα ευρήματα της ανασκαφής πιστοποιούν ότι οι κάτοικοι είχαν πρόσβαση σε φορτία πλοίων που έφταναν στα λιμάνια της δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας, ενώ και χερσαίες επαφές με την κεντρική Στερεά Ελλάδα είναι επιβεβαιωμένες ήδη από την ανακτορική περίοδο (μέσα 15^ου αι. π.Χ.). Έμμεσες σχέσεις με την Κεντρική Μεσόγειο και την Ιταλική Χερσόνησο έως την περιοχή του Βένετο κατά τη μετα-ανακτορική περίοδο (12^ος και α΄ μισό 11^ου αι. π.Χ.), τοποθετούν τις Πόρτες στο χάρτη της Μεταλλουργικής Κοινής και αποκρυσταλλώνουν διαχρονικά την αξία των χερσαίων δρόμων, ως την αφετηρία ή ως την ευνοϊκή προϋπόθεση της αναζήτησης σχέσεων και επαφών με τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο και ολόκληρη τη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου.

Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται περίπου 1.500μ. νοτίως του σύγχρονου οικισμού των Πορτών και γειτονεύει με την πηγή του Κεφαλόβρυσου, από την οποία έχει πάρει το όνομά της ολόκληρη η περιοχή. Εκτείνεται πλησίον της πηγής και περιορίζεται στα ανατολικά από το λόφο του προϊστορικού νεκροταφείου, καταλαμβάνοντας επάλληλα μακρόστενα άνδηρα. Είναι τειχισμένος από την αδύνατη ανατολική του πλευρά, αφού στις υπόλοιπες υπάρχει φυσική οχύρωση.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ Κ.ΑΧΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ

Τάσος Γιακουμής
Γιατρός του ΚΥ Κ. Αχαΐας, πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας

Γίναμε όλοι μάρτυρες την τελευταία περίοδο ενός σήριαλ δυσλειτουργίας στα Κέντρα Υγείας -και δει στην Αχαγιά- που καταδεικνύει με τον πιο έντονο τρόπο την κατάσταση που έχει περιέλθει η υγεία στην πατρίδα μας μετά από πέντε χρόνια μνημονίων και έξι χρόνια αναστολής προσλήψεων.

Από την ψήφιση του νόμου Γεωργιάδη, που “πετούσε” στην κυριολεξία τα Κέντρα Υγείας και τις μονάδες του ΠΕΔΥ στις πόλεις στη δικαιοδοσία της Υγειονομικής Περιφέρειας, αρχές του 2015 άρχισαν τα προβλήματα να πληθαίνουν: απλήρωτες εφημερίες γιατρών και υπερωριών εργαζομένων λόγω ανεπαρκούς κονδυλίου και ανικανότητας των υπηρεσιών της ΥΠΕ να τις εκκαθαρίσει, αδυναμία σωστού εφοδιασμού σε αναλώσιμα και υγειονομικά υλικά και δυσλειτουργία στην τεχνική κάλυψη για τον ίδιο λόγο. Αποτέλεσμα η συνεχής έλλειψη υλικών: από μελάνι, χαρτί μέχρι επιδέσμους, συσκευές ορών και ότι μπορούμε να φανταστούμε κάθε φορά.Η κατάσταση ποτέ δεν ήταν η καλύτερη που μπορούσε να υπάρχει. Οι πιστώσεις όμως για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας την τελευταία τριετία έχουν περιοριστεί στο μισό και η “διοικητική αυτοτέλεια” που της παραχωρήθηκε το 2014, την έχει ωθήσει στην ανυποληψία.

Λίγα λόγια για το ΚΥ Κ. Αχαΐας: κτιριακή υποδομή που προσιδιάζει σε κάτι άλλο. Στην κυριολεξία δεν έχει προστεθεί ένα καρφί από την ίδρυσή του το 1987.Δεν αντικαταστάθηκαν οι γιατροί που έφυγαν με σύνταξη, έκλεισε το φυσικοθεραπευτήριο και περιορίστηκε δραματικά η λειτουργία του οδοντιατρείου.Έχουν περιοριστεί οι επισκέψεις συγκεκριμένων ειδικοτήτων από το Γενικό Νοσοκομείο Πατρών λόγω συνταξιοδοτήσεων. Το εργαστήριο δε λειτουργεί τρία χρόνια τώρα και το ακτινολογικό πνέει τα λοίσθια λόγω παλαιότητας και έλλειψης προσωπικού. Χωρίς τη συνδρομή των γιατρών των Περιφερειακών Ιατρείων, δε μπορεί να λειτουργήσει σε τακτική βάση το ΚΥ παρά μόνο σε εφημερία.

Για το 2016 δεν προβλέπεται οικονομική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας ούτε προσλήψεις. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι τα προβλήματα υποστελέχωσης θα ενταθούν και η εικόνα θα χειροτερεύσει. Την ίδια στιγμή, η Κυβέρνηση ευαγγελίζεται άλλη μία “Μεταρρύθμιση” με νομοσχέδιο αρχές του χρόνου που δε θα υπάρχουν πόροι για να εφαρμοστεί.Ήδη με τις πολιτικές διάλυσης της Πρωτοβάθμιας, έχουν στην κυριολεξία κλείσει οι υπηρεσίες των πολυιατρείων του ΙΚΑ και άλλων ταμείων στις μεγάλες πόλεις και έχει εκχωρηθεί -με ακριβό αντίτιμο για το κράτος και τους πολίτες- η παρακολούθηση ασθενών στον ιδιωτικό τομέα.

Η κατάσταση είναι οριακή. Βρισκόμαστε στο σημείο που έχει περιοριστεί η ποσότητα και η ποιότητα παροχής των υπηρεσιών υγείας και κινδυνεύει η λειτουργία κέντρων υγείας, κλινικών και νοσοκομείων ολόκληρων. Την ίδια στιγμή, από το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν ομοθυμαδόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση το καλοκαίρι, προβλέπεται μέσα στο 2016 η αξιολόγηση των δομών με προοπτική είτε το κλείσιμο είτε την περαιτέρω εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα.Αν αυτό συνδυαστεί με το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ιδίως των συνταξιούχων και των νέων ανθρώπων, η πρόσβαση στις δημόσιες δομές, τις τσακισμένες από τα μνημόνια, θα περιοριστεί δραματικά.

Είμαστε στο σημείο που οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να υπερασπιστούν με σθένος τη δημόσια περιουσία τους: τα σχολειά τους, τα κέντρα υγείας τους, τις υπηρεσίες τους που κλείνουν ενόσω συγκεντροποιείται η λειτουργία τους (δημόσια ταμεία, ειρηνοδικεία κοκ). Το παράδειγμα της εμπλοκής των Δημάρχων της Αχαΐας στην κινητοποίηση των γιατρών των Κέντρων Υγείας την προηγούμενη περίοδο, αν και δεν είχε συνέχεια, δείχνει το δρόμο για την πορεία αναστροφής της απαξίωσης του δημόσιου χώρου.

Κτιριακή αναβάθμιση, στελέχωση, εφοδιασμός και ένα άλλο μοντέλο λειτουργίας που να απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις και να μην είναι προσκολλημένο σε δόγματα και συνήθειες του παρελθόντος, με συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, των συλλόγων, των κινήσεων πολιτών στον καθορισμό των υγειονομικών αναγκών και της πρόληψης ασθενειών.Κι ένα άλλο παράδειγμα από τους λειτουργούς του, με στάση αλληλεγγύης στους πληθυσμούς που εισπράττουν τα αποτελέσματα της κρίσης χρόνια τώρα.Το Κέντρο Υγείας Κ. Αχαΐας πρέπει να ξαναβρεί το ρόλο του και να ενισχυθεί για να συνεχίσει να καλύπτει υγειονομικά την περιοχή.

ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΔΕΝΙΩΤΩΝ

ΕΛΕΝΗ ΣΙΜΩΝΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Πολύς λόγος έχει γίνει στο παρελθόν για την καταγωγή των Σουδενιωτών από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από τα Άνω και Κάτω Πεδινά των Ζαγοροχωρίων, που η παλαιότερη ονομασία τους ήταν Άνω και Κάτω Σουδενά. Οι Σουδενιώτες της Πελοποννήσου και της Ηπείρου, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, είχαν μάλιστα ανταλλάξει επισκέψεις και η υποδοχή των θεωρούμενων ως «συμπατριωτών» έγινε με πανηγυρικό τρόπο. Πενήντα περίπου χρόνια μετά, ο φιλοπρόοδος Σύλλογος Σουδενιωτών με πρωτοβουλία του προέδρου του κ. Βασιλείου Ζαφειρακόπουλου ανέθεσε στο Ινστιτούτο Τοπικής Ιστορίας τη διερεύνηση αυτού του θέματος.

Τα βασικά ερωτήματα που τίθενται είναι τα παρακάτω: Είναι όντως οι Σουδενιώτες από την Ήπειρο; Πότε και γιατί δημιουργήθηκαν τα Σουδενά της Πελοποννήσου; Και έπειτα, κάτω από ποιες συνθήκες έγινε μια δεύτερη μετακίνηση από τα Καλάβρυτα προς τα παραλιακά μέρη της Πάτρας και δημιουργήθηκαν οι νεότεροι οικισμοί Λουσικά και Άνω Σουδεναίιικα;

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ

Ανδρέας Μαχαίρας

Η εμφάνιση του γραπτού λόγου άλλαξε μια για πάντα τη πορεία της ανθρωπότητας. Οπωσδήποτε όπως κάθε νέα ιδέα ή εφεύρεση δε βρήκε μόνο αποδέκτες. Ο γραπτός λόγος μάλλον επιβλήθηκε από την ανάγκη των κοινωνιών να καταγράφουν τα λογιστικά τους, παρά από την ανάγκη των ποιητών να δημιουργούν τέχνη.Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι την γραφή στους ανθρώπους, την δώρισε ο ίδιος θεός που τους έδωσε τα τυχερά παιχνίδια και συγκεκριμένα τα ζάρια.Ο δικός μας, ο Σωκράτης, πίστευε ότι η γραφή μάλλον μας κάνει πνευματικά μαλθακούς παρά οξυδερκείς.Έτσι ως ειρωνεία της ιστορίας, ο Πλάτων έγραψε για τον Σωκράτη και έτσι τον έδεσε για πάντα στο άρμα του πολιτισμού μας.

Όλα αφορούν την αφήγηση.Το πώς θα πεις την ιστορία σου, εξαρτάται πολύ από τα αφηγηματικά μέσα που σου δίνονται. Ακόμα περισσότερο τα πάντα είναι ιστορίες.Αυτή τη στιγμή, εσείς διαβάζετε μια ιστορία.Την ιστορία της γέννησης μιας ιδέας και το πώς γίνεται πράξη. Αυτή την ιδέα την ονομάσαμε PUBBUH και θέλουμε να ταράξουμε τα νερά των εκδοτών, δημιουργώντας μια νέα εμπειρία στην αφήγηση. Το όνομα προέρχεται από ένα παιχνίδισμα του «publication hub» και πραγματικά δημιουργούμε ένα δίκτυο ανθρώπων που αλληλοεπιδρά με ένα δίκτυο εκδόσεων.

Η ιστορία της «αφήγησης» ξεκινά από τη στιγμή που ανακαλύπτουμε την ομιλία. Η γλώσσα που μας έδωσαν οι παππούδες μας είναι το πρώτο εργαλείο που έχουμε προκειμένου να διηγηθούμε. Χαρακτηριστικό της προφορικής εξιστόρησης είναι ότι ο ομιλητής απευθύνεται ταυτόχρονα σε πολλούς και μπορεί να δεχτεί διάφορες παρεμβάσεις από αυτούς. Αυτή η αλληλοεπίδραση του αφηγητή με το πλήθος, τον κάνει να προσαρμόζει δυναμικά το λόγο του ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου ακροατηρίου.

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή στην ιστορία της αφήγησης έγινε με την εμφάνιση της γραφής. Μετά την γραφή μπορούμε πλέον να μεταφέρουμε την εξιστόρησή μας ίδια και απαράλαχτη σε όλο τον κόσμο που ξέρει να διαβάζει. Το κοινό αλλάζει δυναμικά, αλλά χάνει τη δυνατότητα της άμεσης αλληλοεπίδρασης με τον αφηγητή. Αργότερα με την τυπογραφία, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές η αφήγηση αποκτά διάφορες μορφές και το κάθε μέσο προσαρμόζει τις ιστορίες που έχουμε να πούμε σε ολοένα και διαφορετικά μοτίβο.

Σήμερα στον ηλεκτρονικό κόσμο έρχεται το PUBBUH. Δημιουργούμε μια νέα πρόταση που θέλει να σας δώσει μια νέα ευκαιρία σε εσάς και σε αυτά που έχετε να πείτε. Απευθυνόμαστε σε όλους όσοι θέλουν να φτιάξουν το δικό τους ηλεκτρονικό βιβλίο. Καθηγητές, δάσκαλοι, καλλιτέχνες, ιστοριογράφοι, επιστήμονες, εκδότες περιοδικών, εφημερίδων και γενικά όλοι όσοι έχουν περιεχόμενο αξίας μπορούν πλέον δημιουργήσουν τα δικά τους ηλεκτρονικά,διαδραστικά βιβλία, περιοδικά.Με πολύ απλές και εύκολες διαδικασίες μπορείτε να προσθέσετε στα βιβλία σας βίντεο, slide shows, χάρτες, σημειώσεις, τρισδιάστατες απεικονίσεις, ήχους.Μπορείτε να συνδέσετε την έκδοσή σας με άλλες εκδόσεις, να επιτρέψετε ή όχι στους αναγνώστες σας να δημιουργούν σχόλια ή και συζητήσεις.Έπειτα αφού έχετε ολοκληρώσει το προϊόν σας μπορείτε να το διακινείτε στο αναγνωστικό κοινό μέσω του καταστήματός μας ή αν επιθυμείτε να δημιουργήσετε εντελώς δικά σας καταστήματα οπουδήποτε στο διαδίκτυο.

Η ιδέα αναπτύχθηκε από ανθρώπους που έχουν μεγάλη εμπειρία στο χώρο των εκδόσεων. Λειτουργούμε ήδη εδώ και έναχρόνο κάτω από την προστασία της Θερμοκοιτίδας Νεοφυών Επιχειρήσεων Αθήνας (ΘΕΑ) που έχει ιδρύσει το ΕΒΕΑ. Είμαστε μέλη του BIZSPARK της Microsoft και έχουμε ήδη παρουσιάσει την επιχειρηματική μας πρόταση σε μεγάλες εταιρείες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Έχουμε ως στόχο το 2016 να έχουμε πρόσβαση σε ποιοτικό περιεχόμενο από όλο τον κόσμο. Στόχος μας είναι μέχρι το 2020 να είμαστε μια διεθνώς αναγνωρισμένη εταιρεία στη διεπιχειρηματική έκδοση (B2B PUBLISHING). Είμαστε διαρκώς σε αναζήτηση συνεργασιών και νέων ιδεών που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλύτερους.Με αυτή την έννοια αυτό που διαβάζετε τώρα είναι και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να έχουμε οποιαδήποτε συνεργασία. Το web site μας είναι https://www.pubbuh.com. Για οποιαδήποτε πληροφορία ή απορία μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας μαζί μου στο email: andreas@pubbuh.com θα ήταν ιδιαίτερη χαρά μας να μοιραστούμε τις ανησυχίες σας.

Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στη συγκυρία. Ζούμε μια μεγάλη και πολυεπίπεδη κρίση. Δεν έχει τόσο σημασία πως την αξιολογεί ο καθένας μας όσο το ότι έχει επηρεάσει τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας μια και καλή. Εμείς στο PUBBUH πιστεύουμε ότι η πορεία της χώρας αλλά και του καθενός μας προς την έξοδο από την κρίση έχει ταυτόχρονα ένα μοναχικό και ένα συλλογικό βίωμα.Μόνοι μας θα πάρουμε τις αποφάσεις μας για το πώς και με τι εφόδια θα διαβούμε το τέλμα της κρίσης. Τότε είναι που θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε. Από αυτή την κρίση κανείς δε μπορεί να βγει μόνος του όπως και κανείς δε μπορεί να μείνει αδρανής. Αυτό αν θέλετε ήταν και το βαθύτερο κίνητρό μας. Να δημιουργήσουμε κάτι που θα μπορούσε να δώσει δυνατότητες σε πολλούς. Έτσι φτιάξαμε την διαδικτυακή πλατφόρμα ηλεκτρονικών εκδόσεων PUBBUH. Έτσι ανακαλύψαμε μέσα μας δυναμικές δημιουργικές δυνάμεις που σίγουρα έχετε και εσείς.Μήπως ήρθε η ώρα να συνεργαστούμε;

ΣΠΑΤΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ

Ζαχαράτος Φάνης

 Στις σύγχρονες αναπτυγμένες κοινωνίες πολλά από τα προϊόντα που γεμίζουν το «καλάθι της νοικοκυράς» δεν καταναλώνονται ποτέ. Περίπου 1.300.000.000 τόνοι βρώσιμου υλικού σπαταλούνται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πετάξει στα σκουπίδια χθεσινό φαγητό, έχουμε αναρωτηθεί τι γίνεται με τις τεράστιες μερίδες των εστιατορίων που δεν μπορούμε να καταναλώσουμε ή αν το φαγητό που περισσεύει από τα catering στις διάφορες εκδηλώσεις καταλήγει στους κάδους σκουπιδιών. Αυτές οι τρείς παραπάνω πρακτικές αποτελούν πραγματικότητα και είναι πολύ ανησυχητικές.

Το πρόβλημα της απόρριψης τροφίμων, τα οποία είναι κατάλληλα για κατανάλωση, στα σκουπίδια ονομάζεται σπατάλη τροφίμων (food waste) και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για τις σύγχρονες κοινωνίες με οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές συνέπειες και προεκτάσεις. Με σκοπό την ανάδειξη του σπουδαίου αυτού προβλήματος και την ευαισθητοποίηση του καταναλωτικού κοινού η ευρωπαϊκή επιτροπή ανακήρυξε το έτος 2014 «ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων».

Σχετικά με τα αίτια του προβλήματος μπορούμε να αναφέρουμε ότι ποικίλουν ανάλογα την κουλτούρα της χώρας, τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε αυτή αλλά και βάσει του είδους του τροφίμου. Σε γενικές γραμμές η σπατάλη των τροφίμων που συντελείται στις ανεπτυγμένες οικονομίες οφείλεται στην ανικανότητα των αλυσίδων εμπορίας, στα υποανάπτυκτα κανάλια διανομής των επιχειρήσεων, στα «αισθητικά» πρότυπα που θέτουν οι μεγάλες αλυσίδες super market καθώς και στις λανθασμένες καταναλωτικές συνήθειες και πρακτικές στο νοικοκυριό. Στο παρακάτω σχήμα βλέπουμε τους τομείς της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων που συμμετέχουν στη σπατάλη των τροφίμων και το αντίστοιχο ποσοστό τους (ανεπτυγμένες οικονομίες). Παρατηρούμε λοιπόν ότι το μεγαλύτερο μέρος σπατάλης τροφίμων οφείλεται (αθροιστικά) στα νοικοκυριά και στις υπηρεσίες catering και ανέρχεται στο 56%.Όπως αναφέρθηκε παραπάνω το φαινόμενο της σπατάλης των τροφίμων έχει κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις.

Ξεκινώντας με τις κοινωνικές επιπτώσεις αναφέρουμε ότι τη στιγμή που το 1/3 των τροφίμων που παράγονται καταλήγουν στα σκουπίδια, 868.000.000 άνθρωποι παγκοσμίως δεν μπορούν να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες για τροφή, ενώ η ποσότητα τροφίμων που σπαταλείται θα μπορούσε να καλύψει τέσσερις φορές τις επισιτιστικές τους ανάγκες (FAO, 2011, Global Food Losses and Food Waste- extend, causes and prevention). Στην Ευρώπη σύμφωνα με στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής το 50% των τροφίμων σπαταλιέται από super market εστιατόρια και νοικοκυριά ενώ την ίδια στιγμή 79.000.000 ευρωπαίοι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και 16.000.000 ευρωπαίοι συμπολίτες μας εξαρτώνται άμεσα από την επισιτιστική βοήθεια που προσφέρουν φιλανθρωπικά ιδρύματα (European Commission, Preparatory Study on Food Waste Across EU27, 2010). Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι η καταπολέμηση της σπατάλης των τροφίμων παίζει κυρίαρχο ρόλο στον αγώνα ενάντια στην πείνα. Σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις του προβλήματος της σπατάλης των τροφίμων παρακάτω θα παρουσιασθούν διάφορες προσεγγίσεις του ζητήματος.

Ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να μετρηθεί ο οικονομικός αντίκτυπος της σπατάλης των τροφίμων αναφέρεται στο κόστος παραγωγής τους, δηλαδή στους οικονομικούς πόρους που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή των τροφίμων που τελικά δεν καταναλώνονται. Ως εκ τούτου οι οικονομικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να προσδιορισθούν ως "η αξία που χάνεται κατά τη σπατάλη". Μια δεύτερη προσέγγιση έχει να κάνει με τις τιμές των τροφίμων οι οποίες συνδέονται με τις δυνάμεις της προσφοράς και της ζήτησης. Σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς η έλλειψη των τροφίμων θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών τους (αν οι υπόλοιποι παράγοντες που επηρεάζουν την προσφορά και τη ζήτηση παραμείνουν αμετάβλητοι, ceteris paribus), γεγονός που πλήττει κυρίως την τσέπη των οικονομικά ασθενέστερων. Επίσης, μπορούμε να αναφέρουμε το υψηλό κόστος διαχείρισης των αποβλήτων δεδομένων των τεράστιων ποσοτήτων βρώσιμων τροφίμων που τελικά απορρίπτονται. Σε αυτές τις δαπάνες περιλαμβάνονται η συντήρηση των χώρων υγειονομικής ταφής, το κόστος μεταφοράς, το κόστος συντήρησης μηχανών και μηχανολογικού εξοπλισμού κ.λπ.
Το συνολικό κόστος της σπατάλης τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα για το έτος 2007, με βάση τις τιμές παραγωγού 2009, ανήλθε περίπου σε 750.000.000.000 αμερικάνικα δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο Εθνικό Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Τουρκίας ή της Ελβετίας για το 2011 (GDP of countries, UNstats, FAO). Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι σπατάλη τροφίμων σημαίνει σπατάλη χρημάτων σε όλα τα επίπεδα και σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων.

Τέλος, αναφορικά με τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις αναφέρουμε ότι η σπατάλη τροφίμων συνδέεται άμεσα με τη σπατάλη πολύτιμων φυσικών πόρων, όπως είναι η γη, το νερό, τα θρεπτικά συστατικά και η ενέργεια. Για παράδειγμα, η ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ή την επεξεργασία του ρυζιού, σπαταλιέται εάν το τελικό προϊόν "χαθεί". Η βασική περιβαλλοντολογική επίπτωση του προβλήματος της σπατάλης των τροφίμων είναι η εκπομπή αερίων (μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα κ.α.) τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και προκαλούν σοβαρές κλιματολογικές μεταβολές και αλλαγές στη βιοποικιλότητα. Σε αυτό το σημείο θα αναφέρουμε μόνο ότι το 2007 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, σε παγκόσμιο επίπεδο, που οφείλονται στη σπατάλη τροφίμων εκτιμήθηκαν σε 3,3 τόνους, ποσό υπερδιπλάσιο εκείνου που προήλθε από τις οδικές μεταφορές στις ΗΠΑ κατά το 2010!


Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να μειώσουμε τη σπατάλη τροφίμων; Υπάρχουν αρκετές δράσεις που μπορούμε να αναπτύξουμε με σκοπό τη μείωση της σπατάλης τροφίμων. Βάσει της πυραμίδας διαχείρισης αποβλήτων (Σχήμα 1.7) βλέπουμε ότι στην πρώτη θέση βρίσκεται η πρόληψη. Σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνονται:

- η καλύτερη εκπαίδευση και ενημέρωση των καταναλωτών και των εμπλεκομένων φορέων,
 - η ορθή επισήμανση στις συσκευασίες των τροφίμων ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση που προκαλείται στους καταναλωτές ανάμεσα στις ημερομηνίες "ανάλωση έως" και λήξης,
 - μεγαλύτερη ποικιλία στις συσκευασίες τροφίμων ώστε οι καταναλωτές να αγοράζουν τις ποσότητες που μπορούν να καταναλώσουν,
 - η χρήση λίστας για τα ψώνια στα super markets ώστε να αγοράζουμε τα προϊόντα και τις ποσότητες που πραγματικά έχουμε ανάγκη,
 - ο προγραμματισμός των γευμάτων της επόμενης εβδομάδας,
 - η προετοιμασία μερίδων φαγητού που μπορούμε να καταναλώσουμε,
 -η προσφορά τροφίμων σε άπορους πολίτες.

Περνώντας στο στάδιο της ανακύκλωσης θα αναφερθούμε στη διαδικασία της κομποστοποίησης. Λιπασματοποίηση ή κομποστοποίηση είναι η αερόβια βιολογική διαδικασία αποικοδόμησης και σταθεροποίησης των οργανικών υλικών μέσω μικροβιακών πληθυσμών. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι τα οργανικά υλικά (φύλλα, κλαδιά και υπολείμματα τροφίμων) να μετατρέπονται σε πλούσιο φυσικό λίπασμα γνωστό ως κομπόστ. Έχει υπολογισθεί ότι το 35% των οικιακών απορριμμάτων μπορούν να κομποστοποιηθούν. Η διαδικασία της κομποστοποίησης για την ανακύκλωση των οργανικών αποβλήτων πρέπει να προτιμάται από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο και περιλαμβάνει τα εξής στάδια: 1) κομποστοποίηση στην πηγή, 2) κομποστοποίηση σε πράσινα σημεία ανά γειτονιά, 3) κομποστοποίηση σε επίπεδο
δήμου και 4) κομποστοποίηση σε επίπεδο περιφέρειας.

Γίνεται αντιληπτό ότι οι λόγοι που καθιστούν την κομποστοποίηση ως βασική και απαραίτητη μέθοδο για τη σωστή διαχείριση των οργανικών αποβλήτων σχετίζονται με το τρίπτυχο "περιβάλλον, κοινωνία, οικονομία“.Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι το πρόβλημα της σπατάλης των τροφίμων είναι τεραστίων διαστάσεων και απαιτεί την εξαιρετική προσοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων. Οι Έλληνες πολίτες είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι στα περιβαλλοντολογικά προβλήματα, όμως στο συγκεκριμένο ζήτημα παρατηρείται έλλειμμα ενημέρωσης. Επίσης, στην ελληνική πολιτεία υπάρχει έλλειψη υποδομών ανακύκλωσης καθώς και απουσία όλων των απαραίτητων ενεργειών για την ενημέρωση των πολιτών και των επιχειρήσεων. Η πολιτεία θα πρέπει να αναπτύξει κίνητρα με στόχο την υιοθέτηση "πράσινων συμπεριφορών" δίνοντας πρώτη το παρόν στη μάχη ενάντια στη σπατάλη των τροφίμων. Παρόλα αυτά ο καθένας μπορεί να υιοθετήσει φιλικότερες προς το περιβάλλον συμπεριφορές, υιοθετώντας κάποιες από τις παραπάνω πρακτικές που αναφέρθηκαν με τελικό στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τη βοήθεια των συνανθρώπων μας αλλά και την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής μας.

ενδεικτική βιβλιογραφία:
Ζαχαράτος Θεοφάνης, (2014). Αιτίες και παράγοντες
δημιουργίας σπατάλης τροφίμων (food waste).
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο
Πάτρας, Πάτρα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΧΑΪΚΗ

Κώστας  Στεργιώτης 

Μπορεί η Αχαϊκή στη φετινή ποδοσφαιρική περίοδο να αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος και οι φίλοι της να ανυπομονούν να την ξαναδούν στις Εθνικές κατηγορίες, όμως η πραγματική επιστροφή στο μέλλον, ξεκίνησε τη φετινή σεζόν για την ιστορική ομάδα. Η διοίκηση αποφάσισε να κάνει ουσιαστική δουλειά με τμήματα υποδομών, ρίχνοντας μεγάλο βάρος στην προσπάθεια για την ανάδειξη ποδοσφαιρικών ταλέντων, τα οποία στο μέλλον θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα της. Στο ποδοσφαιρικό εργαστήρι που έχει στηθεί, διδάσκονται το άθλημα περίπου 100 παιδιά από 6 μέχρι 16 ετών. Παράλληλα, η διοίκηση στόχο έχει μέσα από τις ακαδημίες να προσφέρει στους μικρούς φίλους του ποδοσφαίρου, σωστή εκμάθηση του αθλήματος, αξιοποίηση των ικανοτήτων & δεξιοτήτων τους, την πειθαρχία, την καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος, της άμιλλας και της φιλίας.Κίνητρο και στόχο να αποτελεί η συμμετοχή, ώστε να είναι το ποδόσφαιρο παιχνίδι & διασκέδαση για την ευχαρίστησή τους. 

Ένα επιτελείο ειδικευμένων προπονητών, καθοδηγεί ποδοσφαιρικά τμήματα παίδων, προπαίδων, τζούνιορ, προτζούνιορ και μίνι ,με υπεύθυνο εγγράφων το μέλος της διοίκησης Κώστα Στεργιώτη και υπεύθυνο των ακαδημιών τον Φίλιππα Σχοινά. Προπονητές είναι οι: Άγγελος Κίκινας, Γιώργος Αγγελόπουλος, Νίκος Τσολόπουλος και προπονητής τερματοφυλάκων ο Μπούνιας Παναγιώτης. Τέλος, η κατασκευή του βοηθητικού γηπέδου στο αθλητικό κέντρο της Κάτω Αχαΐας, είναι για τη διοίκηση θέμα άμεσης προτεραιότητας. Η αποπεράτωση του θα αποσυμφορήσει το γήπεδο της Αχαϊκής και θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη του αθλήματος στην περιοχή.