Δήμητρα Μαχαίρα
Φιλόλογος
Εδώ και κάποια χρόνια αρκετές γενιές ‘’ταλανίζονται’’ από το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, που αποτελεί πλέον την μοναδική οδό εισαγωγής στα ανώτερα και ανώτατα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ένα σύστημα το οποίο έχει δεχθεί αρκετές κριτικές επικριτικές ή μη για το πόσο ελέγχει την πραγματική ικανότητα των εξεταζομένων, τις γνώσεις τους καθώς και για το κατά πόσο αποτελεί ασφαλή δοκιμασία για τη μετάβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων έχει υποστεί μικρές και μεγάλες αλλαγές ανάλογα με τα ‘’γούστα’’,τα συμφέροντα, αλλά και τις διαθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων πάντα βέβαια χωρίς την προαπαιτούμενη προετοιμασία και ενημέρωση των διδασκόντων αλλά και των μαθητών. Και φυσικά αρκετά πειράματα όσον αφορά στην ύλη, τον αριθμό των μαθημάτων, των υπολογισμό των μορίων έγιναν πρόχειρα στην ‘’καμπούρα’’ των μαθητών.
Τελικά μετά την τελευταία αλλαγή που έγινε, φέτος για άλλη μια φορά τα παιδιά κατέληξαν να εξετάζονται σε τέσσερα ή πέντε μαθήματα σχεδόν κατά το πρότυπο των δεσμών, που ίσχυε πιο παλιά. Ἐνα είναι σίγουρο (και το λέω με όλη την ευθύνη που έχω ως εκπαιδευτικός, που διδάσκω παιδιά, τα οποία θα συμμετάσχουν στις εξετάσεις) πως από τις πανελλαδικές εξετάσεις σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται ούτε η ευφυία του μαθητή, ούτε η κριτική του ικανότητα, ούτε η επαγγελματική του πορεία ή αποκατάσταση και σε καμία περίπτωση η ευτυχία του. Η σημερινή τεχνοκρατική παιδεία ευνοεί την παπαγαλία, ευνουχίζει την κριτική σκέψη, προετοιμάζει νέους που αποσυντονίζονται αν βγουν από την ‘’πεπατημένη’’, από το μονοπάτι της μονοδιάστατης γνώσης, επιστέγασμα της οποίας είναι οι συγκεκριμένες εξετάσεις.
Αρκετοί γονείς αλλά και μαθητές θεωρούν πως με τις εξετάσεις αυτές ανοίγονται όλες οι επαγγελματικές προοπτικές για το μέλλον τους. Στην Ελλάδα της κρίσης δυστυχώς η επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ δύσκολη και μη εγγυήσιμη από κανέναν και σίγουρα ούτε οι πανελλαδικές σου ανοίγουν το δρόμο προς αυτήν. Σίγουρα όμως με τις εξετάσεις αυτές ανοίγεται σε πολλούς ο δρόμος για κάποιο πανεπιστήμιο ή τεχνολογικό ίδρυμα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να υποβιβάσουμε την ευκαιρία για σπουδές που προσφέρεται μέσω αυτών των εξετάσεων και σίγουρα δεν μπορούμε να αποθαρρύνουμε κανέναν νέο που ονειρεύεται να σπουδάσει σε συγκεκριμένο αντικείμενο. Η γνώση είναι δύναμη ,δεν χάνει ποτέ την αξία της, μπορεί να σου προσφέρει παιδεία και όταν αγαπάς αυτό, με το οποίο ασχολείσαι πάντα βρίσκεις τρόπους να το εξελίσσεις, να το προωθείς ακόμα και εν μέσω χιλίων δεινών οικονομικών ή άλλων.
Καθώς λοιπόν οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι μια πραγματικότητα την οποία καλώς ή κακώς κάποιοι μαθητές έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν, και καθώς βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτές οφείλουμε όλοι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί να δείξουμε ψυχραιμία απέναντι σε αυτές. Οι μαθητές χρειάζεται να ανακαλύψουν τα αποθέματα δύναμης που τους προσφέρει η ηλικία τους και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό αντιμετωπίζοντας αυτή τη δοκιμασία με θάρρος και χωρίς ίχνος ηττοπάθειας. Όλα στη ζωή είναι μικροί ή μεγάλοι αγώνες και οι συμμετέχοντες πρέπει να ξέρουν να αντιμετωπίζουν όλα τα αποτελέσματα. Η "αποτυχία" στις πανελλαδικές δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αποτυχία στη ζωή ούτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω πρόοδο ενός ανθρώπου. Άλλωστε το ίδιο το σύστημα αυτοαναιρείται και αυτοαπαξιώνεται με τις πρόχειρες και συνεχείς αλλαγές που υφίσταται. Οι γονείς οφείλουν να είναι συνοδοιπόροι στην προσπάθεια των παιδιών τους παραβλέποντας εξάρσεις ή τυχόν ξεσπάσματα τους, αλλά και καθιστώντας τους σαφές πως όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα δεν θα τα ‘’στιγματίσει’’. Και εμείς οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στα παιδιά υποστηρίζοντάς τα με κάθε τρόπο. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως πριν κάποια χρόνια βρεθήκαμε στη θέση τους και βιώσαμε τα συναισθήματά τους.
Εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές και καλή αρχή στην ενήλικη ζωή τους, όποιο δρόμο και αν ακολουθήσουν.
Φιλόλογος
Εδώ και κάποια χρόνια αρκετές γενιές ‘’ταλανίζονται’’ από το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, που αποτελεί πλέον την μοναδική οδό εισαγωγής στα ανώτερα και ανώτατα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ένα σύστημα το οποίο έχει δεχθεί αρκετές κριτικές επικριτικές ή μη για το πόσο ελέγχει την πραγματική ικανότητα των εξεταζομένων, τις γνώσεις τους καθώς και για το κατά πόσο αποτελεί ασφαλή δοκιμασία για τη μετάβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων έχει υποστεί μικρές και μεγάλες αλλαγές ανάλογα με τα ‘’γούστα’’,τα συμφέροντα, αλλά και τις διαθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων πάντα βέβαια χωρίς την προαπαιτούμενη προετοιμασία και ενημέρωση των διδασκόντων αλλά και των μαθητών. Και φυσικά αρκετά πειράματα όσον αφορά στην ύλη, τον αριθμό των μαθημάτων, των υπολογισμό των μορίων έγιναν πρόχειρα στην ‘’καμπούρα’’ των μαθητών.
Τελικά μετά την τελευταία αλλαγή που έγινε, φέτος για άλλη μια φορά τα παιδιά κατέληξαν να εξετάζονται σε τέσσερα ή πέντε μαθήματα σχεδόν κατά το πρότυπο των δεσμών, που ίσχυε πιο παλιά. Ἐνα είναι σίγουρο (και το λέω με όλη την ευθύνη που έχω ως εκπαιδευτικός, που διδάσκω παιδιά, τα οποία θα συμμετάσχουν στις εξετάσεις) πως από τις πανελλαδικές εξετάσεις σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται ούτε η ευφυία του μαθητή, ούτε η κριτική του ικανότητα, ούτε η επαγγελματική του πορεία ή αποκατάσταση και σε καμία περίπτωση η ευτυχία του. Η σημερινή τεχνοκρατική παιδεία ευνοεί την παπαγαλία, ευνουχίζει την κριτική σκέψη, προετοιμάζει νέους που αποσυντονίζονται αν βγουν από την ‘’πεπατημένη’’, από το μονοπάτι της μονοδιάστατης γνώσης, επιστέγασμα της οποίας είναι οι συγκεκριμένες εξετάσεις.
Αρκετοί γονείς αλλά και μαθητές θεωρούν πως με τις εξετάσεις αυτές ανοίγονται όλες οι επαγγελματικές προοπτικές για το μέλλον τους. Στην Ελλάδα της κρίσης δυστυχώς η επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ δύσκολη και μη εγγυήσιμη από κανέναν και σίγουρα ούτε οι πανελλαδικές σου ανοίγουν το δρόμο προς αυτήν. Σίγουρα όμως με τις εξετάσεις αυτές ανοίγεται σε πολλούς ο δρόμος για κάποιο πανεπιστήμιο ή τεχνολογικό ίδρυμα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να υποβιβάσουμε την ευκαιρία για σπουδές που προσφέρεται μέσω αυτών των εξετάσεων και σίγουρα δεν μπορούμε να αποθαρρύνουμε κανέναν νέο που ονειρεύεται να σπουδάσει σε συγκεκριμένο αντικείμενο. Η γνώση είναι δύναμη ,δεν χάνει ποτέ την αξία της, μπορεί να σου προσφέρει παιδεία και όταν αγαπάς αυτό, με το οποίο ασχολείσαι πάντα βρίσκεις τρόπους να το εξελίσσεις, να το προωθείς ακόμα και εν μέσω χιλίων δεινών οικονομικών ή άλλων.
Καθώς λοιπόν οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι μια πραγματικότητα την οποία καλώς ή κακώς κάποιοι μαθητές έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν, και καθώς βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτές οφείλουμε όλοι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί να δείξουμε ψυχραιμία απέναντι σε αυτές. Οι μαθητές χρειάζεται να ανακαλύψουν τα αποθέματα δύναμης που τους προσφέρει η ηλικία τους και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό αντιμετωπίζοντας αυτή τη δοκιμασία με θάρρος και χωρίς ίχνος ηττοπάθειας. Όλα στη ζωή είναι μικροί ή μεγάλοι αγώνες και οι συμμετέχοντες πρέπει να ξέρουν να αντιμετωπίζουν όλα τα αποτελέσματα. Η "αποτυχία" στις πανελλαδικές δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αποτυχία στη ζωή ούτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω πρόοδο ενός ανθρώπου. Άλλωστε το ίδιο το σύστημα αυτοαναιρείται και αυτοαπαξιώνεται με τις πρόχειρες και συνεχείς αλλαγές που υφίσταται. Οι γονείς οφείλουν να είναι συνοδοιπόροι στην προσπάθεια των παιδιών τους παραβλέποντας εξάρσεις ή τυχόν ξεσπάσματα τους, αλλά και καθιστώντας τους σαφές πως όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα δεν θα τα ‘’στιγματίσει’’. Και εμείς οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στα παιδιά υποστηρίζοντάς τα με κάθε τρόπο. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως πριν κάποια χρόνια βρεθήκαμε στη θέση τους και βιώσαμε τα συναισθήματά τους.
Εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές και καλή αρχή στην ενήλικη ζωή τους, όποιο δρόμο και αν ακολουθήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου