Με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση στο Αρχαιολογικό Μουσείο

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την Κυριακή 18/03/2018  στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών την ξενάγηση στα εκθέματα από τη Δυτική Αχαΐα και τη συναυλία από το συγκρότημα SANCHO 003, μία εκδήλωση που οργάνωσαν από κοινού με μεγάλη επιτυχία η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας και το διμηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό "ΠΟΛΙΤΕΙΑ".

Προηγήθηκε η ξενάγηση από τον αρχαιολόγο – επιμελητή του Μουσείου Ιωάννη Μόσχο, που επικεντρώθηκε στα εκθέματα που προέρχονται από εμβληματικούς επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους της Δυτικής Αχαΐας (Τείχος των Δυμαίων, Πόρτες, Σπαλιαρέικα, Αρχαία Δύμη). Ακολούθησε η συναυλία από τους SANCHO 003 με τους Φώτη Σιώτα στο βιολί και τον Κώστα Παντέλη στην ηλεκτρική κιθάρα, οι οποίοι για περισσότερο από μία ώρα ταξίδεψαν με τους πρωτότυπους ήχους τους το κοινό, που παρακολούθησε τη συναυλία με αμείωτο ενδιαφέρον και στο τέλος τους καταχειροκρότησε.

Το ηλεκτρονικό περιοδικό ΠΟΛΙΤΕΙΑ ευχαριστεί τον κόσμο που κατέκλυσε το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας, που οργάνωσε και την παραμικρή λεπτομέρεια και εξασφάλισε την απαραίτητη άδεια από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη λειτουργία του χώρου εκτός ωραρίου και το συγκρότημα SANCHO 003, που ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στην πρόσκληση και την πρόκληση να παντρέψουν τη μουσική τους με τον ιδιαίτερο αυτό χώρο της ιστορίας και του πολιτισμού.

Το διμηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό ΠΟΛΙΤΕΙΑ (http://politeiamag.blogspot.gr), μία ιδιωτική πρωτοβουλία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, παραμένει ανοικτό στη φιλοξενία απόψεων, προτάσεων και πρωτοβουλιών και προγραμματίζει στο προσεχές διάστημα και άλλες εκδηλώσεις, που στόχο έχουν την ανάδειξη του πολιτισμού και της ιστορίας του τόπου μας, αλλά και την προβολή του κοινωνικού προβληματισμού στα θέματα της σύγχρονης, της καθημερινής πραγματικότητας.

Tο φαρμακευτικό παράλογο σε νέες περιπέτειες

Βουτυράκη Μαρία

Φαρμακοποιός

Το σκάνδαλο της εταιρείας Νovartis, όσα έχουν και όσα δεν έχουν αποκαλυφθεί, είναι μια απλή απόδειξη της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς με τον τρόπο που αυτή στις μέρες μας διεκδικεί την επιβολή των νόμων της στην πολιτική και την κοινωνία! Για όσους γνωρίζουν τι γίνεται στο χώρο του φαρμάκου, είναι τουλάχιστον αστείο το γεγονός, ότι συζητείται η συγκεκριμένη κατάσταση και οι αποκαλύψεις σαν πρωτάκουστο από έκπληκτους δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες.

Αν κανείς ψάξει τη σελίδα του FDA του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων, θα διαπιστώσει τα πρόστιμα που έχει επιβάλει (άλλο θέμα αν έχουν εισπραχθεί) σε διάφορες εταιρείες για διάφορους λόγους, μέσα σε αυτούς και η πολιτική προώθησης των φαρμάκων.

Τι φταίει όμως και όλες οι χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες με φαινόμενα διαφθοράς, τα οποία ποτέ τελικά δεν καταφέρνει κανείς να εξαλείψει; Μα είναι η λειτουργιά του καπιταλισμού, ακόμα πιο σωστά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, τον οποίο ζούμε όλοι μαζί χαρούμενοι από τη δεκαετία του 1990 και μετά.

Η τρέχουσα λοιπόν άποψη είναι, ότι οι εταιρείες βρίσκονται σε θέση να κρίνον την ερευνητική δουλειά των πανεπιστημίων, τα οποία σε όλο τον κόσμο σχεδόν είναι ιδιωτικά και επομένως βασίζονται στη χρηματοδότηση των ερευνητικών τους προγραμμάτων από εταιρείες τύπου ΝOVARTIS.

Πρακτικά για να μην μασάμε τα λόγια μας, η έρευνα σήμερα είναι «κατά παραγγελία» των μεγάλων «παικτών», γι’ αυτό και πολλές φορές θα δούμε να ερευνώνται φαρμακευτικές δράσεις ουσιών που έχουν πολύ περιορισμένο πληθυσμιακό ενδιαφέρον για πολύ σπάνιες παθήσεις, και βέβαια πολύ ακριβές με αντάλλαγμα την πνευματική ιδιοκτησία των αποτελεσμάτων.

Ταυτόχρονα να θυμηθούμε, ότι από τη δεκαετία του 1980 και μετά ξεκίνησε η συγχώνευση των φαρμακευτικών εταιρειών με αμείωτους ρυθμούς. Οδηγηθήκαμε, λοιπόν, σε εταιρείες μαμούθ και η αγορά του φαρμάκου (η οποία εκ των πραγμάτων είναι μια ευαίσθητη αγορά) μετατράπηκε σε ένα σκληρό ολιγοπώλιο.

Άμεση συνέπεια είναι ένα γαϊτανάκι χρηματοδοτήσεων, «άσπρων» και «μαύρων», του ερευνητικού προσωπικού αρχικά, του πολιτικού προσωπικού στη συνέχεια, ώστε να μπορέσει να εγκριθεί η κυκλοφορία ενός φαρμάκου όσο πιο γρήγορα γίνεται (σε εξαιρετικές περιπτώσεις και με μη ασφαλή αποτελέσματα έχουμε δει αρκετές φορές να αποσύρεται ένα φάρμακο τον πρώτο κιόλας χρόνο της κυκλοφορίας του). Στη συνέχεια των πανεπιστημιακών γιατρών, ώστε να παρουσιαστεί με το απαραίτητο επιστημονικό κύρος σε κάποια συνέδρια και τέλος των απλών γιατρών, ώστε να συνταγογραφηθεί. Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε, ότι αυτή η διαδικασία δεν γίνεται μόνο από τη ΝOVARTIS, αλλά με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν όλες οι μεγάλες εταιρείες, (εξ άλλου δεν είναι και πολλές όπως είπαμε,) και φυσικά αυτή η κατάσταση  δεν απαξιώνει τα φάρμακα μιας εταιρείας ούτε και τους γιατρούς στο σύνολό τους!

Το αποτέλεσμα είναι να επιβαρύνεται η φαρμακευτική δαπάνη, παρά τα όσα αντίθετα λέγονται, όμως προκειμένου το αφήγημα της μείωσης της δαπάνης να συνεχίσει να υφίσταται, αφαιρούμε π.χ. από τη συνταγογράφηση κάθε απλό βιταμινούχο σκεύασμα, η κάθε απλό παυσίπονο και σιρόπι για το βήχα, που χρησιμοποιεί όλος ανεξαιρέτως ο πληθυσμός. Με αυτό τον τρόπο έχουμε και την πίτα ολόκληρη και -φαινομενικά- το σκύλο χορτάτο! Τεχνηέντως μιλάμε για τη μείωση της δημόσιας  φαρμακευτικής δαπάνης (ΕΟΠΥΥ, νοσοκομεία) αλλά κανείς δεν μιλά για την τρομακτική αύξηση της ιδιωτικής φαρμακευτικής δαπάνης που καλείται κάθε πολίτης να καταβάλλει από την τσέπη του με όλα τα σκευάσματα που χαρακτηρίστηκαν ως ΜΗΣΥΦΑ δηλαδή ΜΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, των οποίων η τιμή εκτινάσσεται στα ύψη μιας και σταματά να είναι κρατικά ελεγχόμενη.

Όμως, όσο ακλουθούμε τη λογική ότι «το φάρμακο είναι εμπόρευμα», αυτή η κατάσταση θα βυσσοδομεί και θα βρισκόμαστε ξανά και ξανά «έκπληκτοι» μπροστά στα φαινόμενα διαφθοράς, για να έχουν δουλειά οι κατά βάση πληρωμένοι δημοσιογράφοι, από τις ίδιες εταιρείες!

IT'S CAPITALISM, YOU STUPID!!

TEYXOΣ #10

Το #10 τεύχος είναι έτοιμο και μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας από εδώ:
https://www.dropbox.com/s/n25fbhf7n24…/politeia%20%2310.pdf…
αλλά και να το ξεφυλλίσετε από εδώ:
https://issuu.com/politeiamag/docs/politeia__10/2

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΧΑΪΑ

« Μαθησιακές Δυσκολίες στο Δημοτικό Σχολείο»

                         Νίκος Παπαδόπουλος

 Εκπαιδευτικός, μεταπτυχιακός φοιτητής

                               

Οι μαθητές με δυσκολίες σε συγκεκριμένες γνωστικές διαδικασίες και ακαδημαϊκές δεξιότητες, που όμως έχουν φυσιολογικό επίπεδο πνευματικής λειτουργίας, θεωρούνται ότι έχουν μαθησιακή δυσκολία.

 Ο όρος μαθησιακές δυσκολίες ορίζεται με δυσκολία, αφού περιλαμβάνει μια πληθώρα περιπτώσεων με διαφορετική αιτιολογία (οργανικά, ψυχοσυναισθηματικά, κοινωνικοπολιτισμικά αίτια) και διαφορετικούς τρόπους εκδήλωσης (δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαριθμησία κ.ά.)

Τις διαχωρίζουν σε γενικές και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.  Οι γενικές αναφέρονται σε δυσκολίες που επηρεάζουν τις επιδόσεις του παιδιού  σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων και απόκτησης γνώσεων ή εμπειριών, και όχι μόνο στο σχολείο, ενώ οι ειδικές αναφέρονται  σε ένα συγκεκριμένο πεδίο (γραφή, ανάγνωση) και συνήθως δεν επηρεάζουν τις υπόλοιπες επιδόσεις του παιδιού.

Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ανήκουν στο μαθητικό δυναμικό του γενικού σχολείου. Η θεωρητική προσέγγιση της συνεκπαίδευσης αναδεικνύει  την ανάγκη τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες να φοιτούν στο σχολείο της γειτονιάς  αποκομίζοντας μια σειρά από οφέλη (κοινωνικά, ψυχολογικά ). Η εφαρμογή της συνεκπαίδευσης, ωστόσο, αναδεικνύει μια σειρά δυσκολιών που εμφανίζονται μέσα στη γενική τάξη, όπου ο ρυθμός μάθησης ορίζεται από το σύνολο των μαθητών. Η πρώτη επαφή με την ανάγνωση και τη γραφή είναι από μόνη της μια επίπονη και κοπιαστική διαδικασία, πόσο μάλλον για ένα μαθητή που έχει κάποια μαθησιακή δυσκολία. Αν μάλιστα λείπουν οι παιδαγωγικές αρχές και μέθοδοι τότε τα εμπόδια πολλαπλασιάζονται. Η επιθυμία για μάθηση, με την οποία έρχεται ο μαθητής στο σχολείο, σταδιακά μειώνεται και αδρανοποιείται.

Η επίδοση δεν παρουσιάζει την απαιτούμενη αυξητική πορεία, επηρεάζοντας την αυτοεκτίμηση του μαθητή, ο οποίος αποστασιοποιείται σταδιακά από τη διδασκαλία και περιθωριοποιείται. Έργο του εκπαιδευτικού είναι μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις να θέσει το μαθητή σε τροχιά μάθησης.

Είδη των μαθησιακών δυσκολιών

α) γραπτός λόγος

     Οι μαθητές δυσκολεύονται να εκφράσουν τις ιδέες τους γραπτά, μπερδεύουν τη σειρά των λέξεων, δεν τηρούν τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων, έχουν φτωχό λεξιλόγιο. Δυσκολεύονται να γράψουν τις λέξεις όχι μόνο ως προς τους ορθογραφικούς κανόνες αλλά και ως προς τα σωστά φωνήματα.

β) ανάγνωση

     Οι μαθητές δυσκολεύονται να διαβάσουν με ευχέρεια, συχνά συλλαβίζουν ή ξαναδιαβάζουν για να κατανοήσουν. Δυσκολεύονται να καταλάβουν το κείμενο και να το συνδυάσουν με υπάρχουσες γνώσεις.

γ) μαθηματικά

     Οι μαθητές παρουσιάζουν έντονη δυσκολία στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων καθώς δεν μπορούν να κατανοήσουν την έννοια του αριθμού. Δυσκολεύονται να διακρίνουν τα σύμβολα και τους αριθμούς, να κατανοήσουν τη χωρική οργάνωση των αριθμών, να επιλύσουν μαθηματικά προβλήματα με πολλά ζητούμενα, να απομνημονεύσουν την προπαίδεια ή να κατανοήσουν αφηρημένες μαθηματικές έννοιες.

Ο έντονος προβληματισμός για τις μαθησιακές δυσκολίες και η παραδοχή του προβλήματος, σε συνδυασμό με την πληθώρα των μαθητών που έχουν κάποια μαθησιακή δυσκολία και την ανάγκη να μην υπάρχει περιθωριοποίηση των παιδιών αυτών, οδήγησε σε αλλαγή της νοοτροπίας απέναντι στη διαφορετικότητα και σε μια σειρά νόμων και τροποποιήσεων στην εκπαίδευση και στο σχολείο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη μιας νέας αντίληψης και μιας πιο δημοκρατικής μεθόδου εκπαίδευσης, όπου όλοι οι μαθητές θα μπορούν να λάβουν εκπαίδευση και κατάρτιση που θα τους εξασφαλίσει την ομαλή κοινωνική ένταξη μέσα από «ένα σχολείο για όλους».

 Κατά την άποψή μου, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να αναπτύξουν ιδιαίτερες δεξιότητες μέσα από εξατομικευμένη διδασκαλία και τροποποιημένες διδακτικές μεθόδους. Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη εκπαίδευση. Είναι αναγκαίο να τονίσουμε ότι με την έγκαιρη διάγνωση, ακόμα και από το νηπιαγωγείο, και στη συνέχεια με την κατάλληλη αγωγή, μπορούμε να βοηθήσουμε να ξεπεραστούν ή να περιοριστούν σε κάποιο βαθμό τα προβλήματα αυτών των παιδιών. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μέσα από το κατάλληλο ψυχοπαιδαγωγικό περιβάλλον, μπορεί να αποκτήσουν αυτόνομη προσωπικότητα, να αντιμετωπίζουν τη ζωή με αισιοδοξία, να βρουν μια θέση στην κανονική τάξη και αργότερα στην κοινωνία.

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Ζαχαράτος Φάνης

Οικονομολόγος ΒSc,ΜΒΑ

Είναι γεγονός ότι στις μέρες μας ακούμε και διαβάζουμε όλο και περισσότερο τον όρο «βιώσιμη ανάπτυξη» ή «πράσινη ανάπτυξη». Τι όμως σημαίνει «βιώσιμη ανάπτυξη» και γιατί συναντάμε τακτικότερα τον όρο αυτό; Είναι μήπως μια νέα μόδα στα οικονομικά; Είναι ένα νέο μοντέλο εξόδου από την κρίση; Τι ακριβώς περιλαμβάνει και γιατί διεθνείς οργανισμοί προτρέπουν να υιοθετήσουμε στόχους και να αναπτύξουμε πρακτικές ώστε να πετύχουμε αυτού του είδους την ανάπτυξη;

Αρχικά, παραθέτουμε έναν απλό και κατανοητό ορισμό. Με τον  όρο βιώσιμη ανάπτυξη (sustainable development) εννοούμε το συνδυασμό ενός φάσματος επιστημών (ή πεδίων αυτών) που προσπαθεί να θέσει την οικονομική μεγέθυνση υπό το πρίσμα του πεπερασμένου αριθμού των φυσικών πόρων και δυνατοτήτων του πλανήτη μας. Σχετικά με την οικονομική επιστήμη πεδία, όπως τα οικονομικά του περιβάλλοντος, τα οικονομικά της οικολογίας κ.ά. προσπαθούν να αναδείξουν την αναγκαιότητα να εφαρμοστεί το τρίπτυχο οικονομία - κοινωνία – περιβάλλον, ώστε να μπορέσουμε πέραν της οικονομικής ανάπτυξης να ελέγξουμε και το περιβαλλοντολογικό μας αποτύπωμα στον πλανήτη.

Στο μέχρι τώρα τρόπο παραγωγής (business as usual), οικονομικής μεγέθυνσης και οργάνωσης, μοναδικός στόχος είναι το οικονομικό κέρδος. Το οικονομικό κέρδος όμως πάντα ενέχει και ρίσκο, που στην προκειμένη περίπτωση, εκτός του ότι είναι πολύ υψηλό το επωμίζεται το περιβάλλον και οι επόμενες γενεές. Επίσης, για την εντατική αυτή οικονομική μεγέθυνση, που βιώνουμε από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και μετά, υπάρχει και ένα κόστος ευκαιρίας. Το κόστος ευκαιρίας αυτό συνοψίζεται στο ότι αν θέλουμε να εντατικοποιούμε την παραγωγή μας (με τον τρόπο που γίνεται ως τώρα), πρέπει να επιβαρύνουμε το περιβάλλον, να απειλούμε τη βιοποικιλότητα του πλανήτη μας, να προκαλούμε την υπερθέρμανση του, το λιώσιμο των πάγων κ.λπ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος (2017) καταφέραμε μέσα στους επτά πρώτους μήνες του χρόνου να καταναλώσουμε τους φυσικούς πόρους που αναλογούν σε διάστημα ενός έτους. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες χρειαζόμαστε 1,7 του πλανήτη μας για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας κάθε χρόνο.

Σε αυτά τα δεδομένα έρχεται να προστεθεί το γεγονός, ότι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 9,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι η οικονομική δραστηριότητα θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί, για να καλυφθούν οι αυξανόμενες ανάγκες παγκοσμίως (φαγητό, νερό, στέγη κλπ). Με ποιο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης μπορεί να γίνει αυτό; Μπορούμε να συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας με την ίδια κουλτούρα;

Σε αυτό το σημείο, το μοντέλο της βιώσιμης ανάπτυξης προτείνει μια εναλλακτική αντιμετώπιση. Σύμφωνα με αυτή, η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων πρέπει να γίνεται με ρυθμό βραδύτερο από το ρυθμό με τον οποίο οι φυσικοί πόροι ανανεώνονται. Παράλληλα, υιοθετείται μια ολιστική αντίληψη γύρω από την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον. Για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η ολιστική προσέγγιση παραθέτουμε τους 17 στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη (SDG's) σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών:

1.      Δίνουμε τέλος σε όλες τις μορφές της φτώχειας, παντού.

2.      Δίνουμε τέλος στην πείνα, πετυχαίνουμε την επισιτιστική ασφάλεια, βελτιώνουμε τη διατροφή και τη βιώσιμη γεωργία.

3.      Διασφαλίζουμε μία ζωή με υγεία και προάγουμε την ευημερία για όλους, σε όλες τις ηλικίες.

4.      Διασφαλίζουμε την ελεύθερη, ισότιμη και ποιοτική εκπαίδευση προάγοντας τις ευκαιρίες για δια βίου μάθηση.

5.      Επιτυγχάνουμε την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση όλων των γυναικών και των κοριτσιών.

6.      Διασφαλίζουμε τη διαθεσιμότητα και τη βιώσιμη διαχείριση του νερού και των εγκαταστάσεων υγιεινής για όλους.

7.      Διασφαλίζουμε την πρόσβαση σε οικονομική, αξιόπιστη, βιώσιμη και σύγχρονη ενέργεια για όλους.

8.      Προάγουμε τη διαρκή, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση και αξιοπρεπή εργασία για όλους.

9.      Οικοδομούμε ανθεκτικές υποδομές, προάγουμε την ανοιχτή και βιώσιμη βιομηχανοποίηση και ενθαρρύνουμε την καινοτομία.

10.  Μειώνουμε την ανισότητα εντός και μεταξύ των χωρών.

11.  Δημιουργούμε ασφαλείς, προσαρμοστικές βιώσιμες πόλεις και ανθρώπινους οικισμούς, χωρίς αποκλεισμούς.

12.  Διασφαλίζουμε τη βιώσιμη κατανάλωση και τις μεθόδους παραγωγής.

13.  Αναλαμβάνουμε άμεση δράση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της.

14.  Προστατεύουμε και χρησιμοποιούμε με βιώσιμο τρόπο τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τους θαλάσσιους πόρους για βιώσιμη ανάπτυξη.

15.  Προωθούμε τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων και δασών, καταπολεμούμε την ερημοποίηση, αναστρέφουμε την υποβάθμιση του εδάφους και της βιοποικιλότητας.

16.  Προάγουμε τις ειρηνικές και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίες, παρέχουμε πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλους και οικοδομούμε αποτελεσματικούς θεσμούς σε όλα τα επίπεδα.

17.  Ενισχύουμε τα μέσα εφαρμογής και ανανεώνουμε την Παγκόσμια Συνεργασία για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Το 2015 τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησαν αυτούς τους δεκαεπτά στόχους (οι οποίοι συνοδεύονται από 169 υποστόχους) στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030» με σκοπό να αντιμετωπιστούν οι κυριότερες προκλήσεις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές μέχρι το 2030.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι το μοντέλο της βιώσιμης ανάπτυξης φιλοδοξεί μέσω της επίτευξης συγκεκριμένων στόχων να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των σύγχρονων ανθρώπων, καθώς και να αναπροσδιορίσει τη σχέση τους με το περιβάλλον.

Ένα ελπιδοφόρο παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης είναι αυτό της Τήλου, η οποία καθίσταται το πρώτο ενεργειακά αυτόνομο νησί της Μεσογείου. Μέσω του προγράμματος «TILOS» θα εφαρμοστεί ένα καινοτόμο σύστημα παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας προερχόμενη αποκλειστικά από ανανεώσιμες πηγές. Ένα μεσαίου μεγέθους φωτοβολταϊκό πάρκο και μια μικρή ανεμογεννήτρια θα εξασφαλίσουν την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζεται το μικρό ακριτικό νησί των 500 κατοίκων.

Πολλά κράτη περνούν από το στάδιο της συζήτησης σε αυτό της δράσης. Η Ε.Ε. με το «έβδομο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον» και το «πρόγραμμα LIFE» έχουν ορίσει συγκεκριμένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν μέχρι το 2020.

Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να υιοθετηθούν «πράσινες» πρακτικές σε όλα τα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας. Το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες πρέπει να συνδράμουν, ώστε να αναπτυχθούν τα κατάλληλα κίνητρα με σκοπό αυτές οι συμπεριφορές και δραστηριότητες να εφαρμοστούν και να γίνουν δομικό στοιχείο της παγκόσμιας κουλτούρας μας.

Ενδεικτικές πηγές:

http://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/

http://www.fao.org/home/en/

https://ec.europa.eu/commission/index_el

Συνεδριακός τουρισμός Οι προοπτικές ανάπτυξής του στην πόλη των Πατρών και τη Δυτική Αχαΐα

Πολυξένη Παναγ.Παπαζώη

 Αρχιτέκτων Μηχανικός

Η ραγδαία πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης έχει δημιουργήσει την ανάγκη για συνεχείς συναντήσεις μεταξύ ατόμων με κοινά ενδιαφέροντα, πολλές φορές διαφορετικής εθνικότητας, σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους, ώστε να είναι εφικτή η ανταλλαγή των απόψεων και ιδεών τους. Με βάση αυτό το δεδομένο δημιουργήθηκε μια νέα μορφή τουρισμού, ο Συνεδριακός Τουρισμός.

Ο Συνεδριακός Τουρισμός είναι μια μορφή εναλλακτικού τουρισμού που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη και στην Ελλάδα. Μιλώντας για Συνεδριακό Τουρισμό εννοούμε τον τουρισμό που σχετίζεται με την παρακολούθηση συνεδρίων, εκθέσεων κ.λπ. Αντιπροσωπεύει μία σημαντική αγορά σε διεθνές επίπεδο, συμβάλλοντας ενεργά στην οικονομία των χωρών υποδοχής. 

Τα οφέλη του συνεδριακού τουρισμού είναι πολλαπλά για τους τόπους διεξαγωγής των συνεδρίων, τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά. Η μέση δαπάνη ενός συνεδριακού επισκέπτη είναι αρκετά μεγαλύτερη από αυτή ενός απλού επισκέπτη, καθώς το τουριστικό πακέτο περιλαμβάνει διαμονή σε ξενοδοχεία υψηλών προδιαγραφών, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην άριστη ποιότητα των γευμάτων καθώς και στην αναψυχή των συνέδρων. Επιπλέον, λόγω του χρόνου διεξαγωγής των συνεδρίων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, επιμηκύνεται η τουριστική περίοδος για τον τόπο διεξαγωγής του συνεδρίου και αυξάνεται ο βαθμός πληρότητας των ξενοδοχειακών μονάδων που φιλοξενούν τα συνέδρια. 

Εμμέσως, η επιτυχημένη διεξαγωγή ενός συνεδρίου αποτελεί μέσο διαφήμισης για τον τόπο που το φιλοξενεί, καθώς ο σύνεδρος-τουρίστας είτε επιστρέφει για να πραγματοποιήσει διακοπές αναψυχής είτε μοιράζεται την ευχάριστη εμπειρία του με το κοινωνικό του περιβάλλον.

Ο νομός Αχαΐας πληροί πολλές από τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού. Καταρχάς διαθέτει πλούσιες φυσικές ομορφιές, αξιοθέατα, πληθώρα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, αρχαιολογικών χώρων, μουσείων κ.ά., στοιχεία που διαμορφώνουν την πολιτιστική και ιστορική ταυτότητα του Νομού και αποτελούν προϋπόθεση για την επιλογή ενός τόπου από τους διοργανωτές του συνεδριακού τουρισμού. Επιπλέον, η πρωτεύουσα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά ευνοϊκή γεωγραφική θέση, μόλις 200χλμ. από την Αθήνα και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στην Πάτρα βρίσκεται το λιμάνι που αποτελεί την πύλη της Ελλάδας με την Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη καθώς και με τα νησιά του Ιονίου, ενώ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων το πολιτικό αεροδρόμιο του Αράξου, που συνδέει τη Δυτική Αχαΐα με άλλες χώρες του εξωτερικού (Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία κ.λπ.) Συγκεκριμένα, η Πάτρα είναι μια πόλη με έντονη επιχειρησιακή και εμπορική δραστηριότητα, διαθέτει βιομηχανική ζώνη με πληθώρα εργοστασίων, ενώ η ύπαρξη του λιμανιού ενισχύει την εμπορική της δραστηριότητα διεθνώς. Τέλος, διαθέτει Πανεπιστήμιο υπερδραστήριο και συνεχώς αναπτυσσόμενο, ΤΕΙ, ενώ εδρεύει και το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Παρόλα αυτά, δυστυχώς η Δυτική Αχαΐα και η πόλη των Πατρών βρίσκεται σε πολύ χαμηλή θέση στην προτίμησή ως προορισμός συνεδριακού τουρισμού. Οι λόγοι είναι πολλοί. Αρχικά, ένας βασικός λόγος είναι το οδικό δίκτυο που συνδέει την περιοχή με την πρωτεύουσα. Η ολοκλήρωση των έργων της Ολυμπίας Οδού, καθίσταται αναγκαία για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού, αλλά και του τουρισμού γενικότερα. Επιπλέον, παρά την ύπαρξη του αεροδρομίου του Αράξου, το οποίο απέχει μόλις 45χλμ. από την πόλη της Πάτρας, η λειτουργία του περιορίζεται μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και κυρίως για πτήσεις charter ή ιδιωτικές πτήσεις. Ο συνεδριακός τουρισμός, όμως, πραγματοποιείται όλο τον χρόνο, οπότε καθίσταται αναγκαία η εξυπηρέτηση των συνέδρων-τουριστών με πτήσεις από και προς τον τόπο διαμονής τους καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Ακόμη, η έλλειψη αυτόνομων συνεδριακών κέντρων αλλά και γενικότερα συνεδριακής υποδομής υψηλών προδιαγραφών αποτελούν κατασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού. Η πόλη έχει ανάγκη από ένα αυτόνομο συνεδριακό κέντρο που να ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά και διεθνή δεδομένα, με τα απαραίτητα οπτικοακουστικά μέσα, βοηθητικούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, ιατρείων, εστιατορίων, γραφείων και εκθετηρίων χώρων.

Τέλος, αντίστοιχο πρόβλημα υποδομών και υπηρεσιών προκύπτει και από τις υφιστάμενες ξενοδοχειακές μονάδες, οι οποίες δεν δύνανται να καλύψουν τις απαιτήσεις υψηλών προδιαγραφών των συνέδρων-τουριστών.

Απαραίτητη προϋπόθεση επομένως για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού στην περιοχή της Δυτικής Αχαΐας είναι να δοθούν επιπλέον κίνητρα.

•          Επιδοτήσεις επενδύσεων για τη δημιουργία ειδικών συνεδριακών υποδομών από δημόσιους φορείς.

•          Προβολή και διαφήμιση με κατεύθυνση την προώθηση και ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού, αλλά και η διαμόρφωση μιας ξεκάθαρης τουριστικής ταυτότητας της περιοχής.

•          Ειδική εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού και επιμόρφωσή του από ειδικού φορείς, με στόχο την παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου για την επιτυχημένη διεξαγωγή των συνεδρίων.

Ο συνεδριακός τουρισμός μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοχλό ανάπτυξης για το νομό Αχαΐας γενικότερα, με την επέκταση των τουριστικών δραστηριοτήτων του, δίνοντας τη δυνατότητα επέκτασης της τουριστικής περιόδου και ενεργοποιώντας ένα σημαντικό αριθμό δευτερευόντων υπηρεσιών που αποσκοπούν στην αναψυχή του τουρίστα. Επιπλέον, αποτελεί μέσω προβολής και διαφήμισης για το Νομό αλλά και τη χώρα μας γενικότερα.

Οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις οδηγούν στην ανάγκη μιας ριζικής αναδιαμόρφωσης του τουριστικού προϊόντος. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, της οποίας η οικονομία βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον τουρισμό, είναι απαραίτητη η στόχευση στην ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού και κυρίως του συνεδριακού, αφού όπως προαναφέραμε τα πλεονεκτήματά του είναι πολλά, με κύριο αυτό της κατάργησης της εποχικότητας του τουρισμού, προσδίδοντας θέσεις εργασίας, εξειδίκευση και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη στους τοπικούς φορείς και κατοίκους.

Ειδικότερα, για τη Δυτική Αχαΐα που βρίσκεται σε μια τέτοια στρατηγική θέση στον τουριστικό χάρτη, είναι αναγκαία η άμεση υλοποίηση των απαραίτητων υποδομών από τους αρμόδιους φορείς, που θα την αναδείξουν σε εξέχοντα εναλλακτικό τουριστικό προορισμό.

Για όλα τα παραπάνω χρειάζεται όραμα, δουλειά και προσπάθεια, σίγουρα όμως το αποτέλεσμα θα δικαιώσει, όπως έχει άλλωστε αποδειχθεί και σε άλλες χώρες που εφαρμόστηκε.